0 0 0000

Sivil yaklaşım

Türkiye'nin 'korkular' yüzünden neler kaybettiğinin muhasebesi yapmaya kalksak ortaya nasıl bir tablo çıkardı acaba?

Türkiye'nin üç temel korkusu var: Komünizm, etnik bölücülük, dinî fanatizm (irtica)... Sovyetler Birliği'nin çöküşüyle 'komünizm korkusu' kendiliğinden buharlaştı; diğer ikisi -bazen farklı isimler alarak- süregidiyor.

Nüfusu, coğrafî konumu, beşerî kaynak kalitesi, hatta ekonomisi bakımından 'devler ligi'nde bir ülke oysa Türkiye. Dünyanın en büyük 19. ekonomisiyiz. Dikkatimizi etrafımıza çevirdiğimizde yalnızca riskler ve tehditler görmekten vazgeçsek, coğrafî konumumuzun tarihin şu ânında kapımıza getirdiği 'fırsatları' da fark edeceğiz. Adı geçtiğinde dostları yüreklendiren, düşmanları tedirgin eden bir ülke Türkiye; bu özelliği, kendisine, düşman sayısını azaltma ve dostluk çevresini genişletme imkânı da sağlıyor. Özellikle ABD başkentinden bakıldığında Türkiye'nin büyüklüğü bütün haşmetiyle görülebiliyor.

Amerikan başkentini ziyaretinin ilk gününde, Türkiye'nin Washington Büyükelçiliği'nde vatandaşlara hitap eden Genelkurmay Başkanı Org. Yaşar Büyükanıt'ı dinlerken, bu sebeple umudum ayaklandı.

Sorunları yok mu ülkemizin; sıkıntıları, dertleri az mı insanlarımızın? Var, hem de pek çok. Büyük ülkelerin sorunları da büyük olur. Övünmemiz gereken coğrafî konumumuz bizi dünyanın en büyük ihtilâflarıyla da kucaklaştırıyor. Nüfusumuz o kadar fazla ki, 'herkese aş – herkese iş' temininde zorlanıyoruz. Ancak, bu sıkıntılar yüzünden Türkiye'nin önüne çıkan tarihî fırsatları ıskalamasına da izin vermemek gerekiyor.

Org. Büyükanıt'ın Washington'da yaptığı konuşma, kendisi “Ben daha önce de benzer tespitlerimi kamuoyuyla paylaştım” dese de, Türk Silâhlı Kuvvetleri'nin ülke ile ilgili vurgusunun 'olumlu' yöne kaydığını belirgin hale getirmesi bakımından 'tarihî' önemde. Hep sıkıntıları ve tehditleri öne çıkartan, fırsatları ve imkânları gözardı eden türden konuşmalar dinlemeye alışmışız; Org. Büyükanıt'ın konuşmasında ifadesini bulan 'özgüven' dozu fazla bu yeni söylem önemli.

Şu cümlelerin altını çizdim: “Türkiye Cumhuriyeti'ni oluşturan insanlar ümitsiz olduklarında kaybederler, olmamaları lâzım. Türkiye Cumhuriyeti'nin insanları da şu anda böyle değil zaten. Kendimize güvenmemiz lâzım. Türkiye Cumhuriyeti büyük, güçlü bir devlettir. Bu gücünün bilincinde olması lâzım. Türkiye güçlü bir ülke. Türkiye, onun bunun iteleyeceği bir ülke değildir.”

En büyük korkumuz 'bölünme' vehminden kaynaklanıyor. Bugüne kadar yetkililerin ağzından sürekli işittiğimiz, o vehmin korkuya dönüştürülmüş biçimiydi; her türlü 'anti-demokratik' tedbiri almayı mâzur gösteren bir biçim... Genelkurmay Başkanı Org. Büyükanıt ise çok farklı bir söylemle başlattı Washington'daki gezisini.

Okuyalım: “Bazı korkularımız var ve bu korkularımızın üstesinden gelmemiz gerekiyor. Türkiye bölünüyor mu? Kim bölecek Türkiye'yi? Kim bölebilir? Türkiye'yi bölmeye kimin gücü yeter? Türkiye'yi bölmeyi rüyalarında görenler, bu rüyanın sonunda kâbus görür.”

Kendinden emin, ülkesinin gücünden emin, vatandaşından emin, devletin kurumlarından emin bir söylem bu. Sorunları olduğundan fazla büyüterek içinden çıkılmaz hale getirmeyen, herkesin birbirine kuşku ile bakmasını zorlamayan, gücünün fena halde farkında, özgüveni yerinde, sorunların üstesinden askeri ve siviliyle birlikte gelmeyi tavsiye eden bir söylem...

Amerika'ya şu günlerde Türkiye adına verilebilecek en doğru mesaj böyle bir sivil yaklaşım olurdu zaten.

yenişafak

Bu yazı 705 defa okundu.