0 0 0000

Büyükanıt ne dedi?

Önceki gün öğle saatlerinde Büyükanıt’ın sürpriz bir konuşma yapacağı haberi ajanslara düştüğünde basın mensupları oturdukları yerlerden doğrulmuş olmalı. Bu bir gerçek... Çünkü gündem çok sıcaktı. Bir yandan Genelkurmay, hakkında basına sızan andıç ve darbe günlüğü ile ilgili suskunluğunu koruyor, diğer yandan, artık bir “rejim savaşı”na dönüştürülmeye çalışılan Cumhurbaşkanlığı seçimleri ile ilgili görüş beyan etmiyordu. İşte tam bu noktada ajanslara o haber düştü: Konuşacak...

Bu önemliydi, çünkü bu konjonktürde Genelkurmay başkanı konuşursa söyleyeceği her kelimeden bir anlam çıkabilirdi. Herkes için, menfi ya da müspet...

Ankara’yı karıştıran “konuşacak” haberinden sonra İzmir’deki konutuna AA muhabirlerini çağırıp darbe günlüğünü “yalanlamayan” Hilmi Özkök’ün yaptığı zamanlama da ayrı bir muammaydı... Önce “Büyükanıt sert çıkacaktı da bu bir önalma mı” diye düşündüm. Büyükanıt’ı dinledikten sonra “acaba metin mi değişti” diye kendime sormadan edemedim. Çünkü bakmayın “analist-gazetecilerin” konuşmalarına. Büyükanıt’ın sözlerinden ne Cumhurbaşkanlığı ne de darbe günlükleri ile ilgili net bir sonuç çıkıyor.

Büyükanıt o konuşmayı niye yaptı? Cevabı basit: Yüreklere su serpmek için. Serpti de... Ancak sadece bir kesimin değil... Her kesimin yüreğine... Kimilerini kırdı, evet ancak bunu yapmak zorundaydı. Çünkü gözetmesi gereken o kadar çok denge vardı ki... Açalım...

Öncelikle Büyükanıt her söze “yanlış anlamayın” diye başladı. Neden şimdi konuştuğuna “program gerçekten bugünü gerektirdi, erken yapacaktık olmadı” şeklinde açıklama getirdi. Yani “konjonktür ile ilişkilendirmeyin” dedi. Sözlerine “konuşacaklarım güvenlik meseleleri ile ilgili” diye başladı. Yani “benden siyaset beklemeyin” ricasında bulundu. Cumhurbaşkanlığı ile ilgili “sözde değil özde laik olmalı, bunu umuyoruz” diyerek Erdoğan’ı Cumhurbaşkanı olarak görmek istemediğini ima etti. Basın bu söze yoğunlaşa dursun ardından şunu vurguladı: “Ama karar Meclis’in!”

Bir yandan laiklik ile ilgili vurgu yaparken, diğer yandan “laikliği biraz açmasını isteyen” soruları geri çevirdi. Bu konuda çok dikkatliydi. Ama yine kalp kırmadı. İsim vermeden Erdoğan ile ilgili soru soran Emin Çölaşan’ın sorusunu yanıtsız bırakırken, Çölaşan’ın “hayal kırıklığına uğramış” yüz ifadesini görünce “kusura bakmayın, ne olur” dedi. Ardından 14 Nisan’da Ankara’da yapılacak miting için “demokratik hak” tabirini kullandı. Çölaşan rahatlamış olmalı...

Genelkurmay Başkanı günlük ile ilgili de “iki taraf”ın gönlünü aldı. Günlükleri yayınlayan Nokta dergisinin Genel Yayın Yönetmeni Alper Görmüş’ü andı. Görmüş’ün bir röportajda “belgeler Genelkurmay arşivinde” sözleri üzerine arşivi tarattığını, yani iddia sahiplerinin sözlerine saygı duyduğunu ima etti (Hilmi Özkök, iddalara saygı duyulması gerektiğini belirtmişti). Sonra “diğer taraf”ı korudu. Dedi ki “ama elimizde belge yok, ne yapabilirim?” Yani soruşturma açmayacaktı... Büyükanıt seçtiği sözcüklerle hem demokrasinin hassas sınırlarını korudu, hem de “kendi kamuoyuna” rahat olun mesajı verdi.

Çok ustaca ve özenle hazırlanmış bir konuşmaydı. Şimdi kimin izlenimini sorsam herkes çok mutlu.  Ulusalcısı “gerekli uyarıyı yaptı” diyor. AKP’lisi ve AKP’li olmayan sağcısı-muhafazakarı “çok demokratikti” açıklaması getiriyor. Yani bu konuşmadan herkes memnun. Yarınki gazetelere bakın. Erdoğan’a karşı olanlar açıklamadan kendine uygun kısmı manşete çekecek. Taraf olanlar kendine uygun kısmı... Dedim ya bu konuşmadan herkes çok mutlu. Bir kişi hariç: Barzani... Varsın onu da kendi düşünsün...

Bu yazı 1,021 defa okundu.