0 0 0000

Kürt sorunu ve yeni bunalım…

Seçimlere doğru giderken Türkiye'nin çözümsüz derin sorunları bir kez daha siyaseti, siyasetçiyi ve kamuoyunu kuşatıyor.

Laik hassasiyet İslami duyarlılık kutuplaşması, asker sivil gerilim ekseni ve Kürt sorunu “üçlüsü” siyasete ve seçime dair ne varsa emip tüketecek gibi görünüyor. Bunun dışında kalan siyasi temaların, örneğin istihdam, işsizlik, kadın sorunu, sosyal politikaların bu üçlünün gölgesinde kalacağına şüphe yok…

Türkiye temel sorunlarını çözemedikçe ne yazık ki bu tablo pek değişmeyecek…

Bir yanda laik cemaatlerden muhafazakâr cemaatlere kadar uzanan “pay ve değer savaşı”, öte yanda bitmek bilmez rejim kaygısı sürdükçe bu ülkede “siyaset-toplum-devlet ilişkileri” normalleşemeyecek.

Toplumsal bütünleşme bu ülke için hala tamamlanmamış bir mesele, cemaatimsi devlet anlayışı ise hala aşamadığı bir sorun…

Bu iki sorunu ister çevre-merkez analizi içinde ele alın, ister kurumlaşmış eşitsizlikler silsilesi, ister bir demokrasi sorunu olarak görün, ister sert ideolojilerin çatışması olarak, tablo pek değişmez…

Seçimlere tam bir cepheleşme içinde gidiyoruz…

Solda değişim dilini ikame edecek birleşmeler yaşanıyor. CHP ve DSP'nin seçim ortaklığı yeni bir heves, arayış, politikanın mesajı değil, bir cephenin tahkim edilmesi olarak yaşanıyor ve tanımlanıyor.

Merkezin “merkez sağı”nı temsil eden DP de benzer bir şekilde politika üretmek yerine çatışan gruplar arasında alternatif olmak gibi farklı bir cephe dili tutturmuş durumda.

AK Parti ise gerek yeni aday profiliyle gerek benimsediği seçim kampanyası diliyle gerek bu çerçevede talep ettiği muhafazâkar ve demokrat kesim oylar askeri vesayete karşı demokrasinin taşıyıcı olma işlevine soyunmuş durumda. Açıktır ki bu durumda AK Parti de bir cepheyi temsil etmektedir…

Şöyle de diyebiliriz:

Seçimlere doğru CHP'nin şiarı “Rejim tehlikede…”, AK Parti'nin şiarı ise “Demokrasi tehlikede…” şeklinde olacak… Bu iki parti, adaylarını buna göre seçecekler… Aday politikaları bu şiarlara uygun olacak… Diğer siyasi partiler ise bu iki pozisyona oranla tavır alıp, kendilerine buna göre bir yer belirleyecekler…

Bu tablo da elbet bir yönüyle siyasete, başka tür bir siyasete işaret ediyor…

Normalleşme, demokratikleşme arayışlarına gönderme yapıyor.

Bu açıdan seçim sonrası temel siyasi sorun bugünkü gibi yine cumhurbaşkanlığı seçimleri olacaktır. Bu seçimler badiresiz atlatılabilirse, ülkenin yarı suni rejim kutuplaşmasını yeniden ikinci plana itebileceğini sanıyoruz.

Bunun yanında seçim sonrası Türkiye'yi bekleyen asıl sorun, şu an tartışılmayan, Kürt meselesi ve milliyetçilikler olacaktır…

Nitekim birkaç seçimdir ülke barajını aşamayan DTP, daha doğrusu “Kürt politikası”, bu kez seçimlere bağımsız adaylarla katılmaya karar verdi.

Ancak şu açık: Kürt sorununa yönelik resmi politikalar değişmediği, Kürt politikasının eğiliminde bir farklılık olmadığı sürece, bağımsızların mecliste temsili sorun çözme yerine, yeni sorunlara yol açma, meclisi bir çatışma alanı haline çevirme riskine de sahiptir.

Tersi durumda yani bağımsız adayların önünün kesilmesi halinde de (ki devlet kurumlarından yargıya, AK Parti'den CHP'ye kadar ana eğilim budur) Kürt meselesinde çatışma dozunun yükselmesi kaçınılmaz olacaktır.

Nitekim bağımsız adayların birleşik oy pusulasına katılmasıyla önlerinin kesilmeye çalışılması, ardından Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın, adli sicilde sabıka kayıtları bulunduğu gerekçesiyle, Leyla Zana, Hatip Dicle, Selim Sadak ve Orhan Doğan'ın da aralarında bulunduğu yaklaşık 116 DTP'linin üyeliğinin düşürülmesine karar vermesi, daha şimdiden çatışma ruh halini yükseltmeye başlamıştır.

Evet, siyaset bir yandan alanını genişletmeye çalışırken, diğer yandan kendi eliyle daraltıyor…

Belli ki, Türkiye temel sorunları çözemedikçe siyaset karnından konuşmaya devam edecek…

yenişafak

Bu yazı 904 defa okundu.