0 0 0000

Bize bundan sonra rahat yok!

Önce bir hissiyatımı dile getireyim: Bu Meclis’in Cumhurbaşkanı seçemeyeceğini (ihtiyaçtan bulunmuş ‘367 şartı’nın bağlayıcı olduğunu düşünmesem de) biliyordum.

Sonucun böyle olacağı, Baykal’ın erken muhalefet cehdiyle başlattığı Çankaya tartışmalarından belliydi. Bize ‘olacakları’ hatırlatarak, Baykal, aslında, ‘defans odakları’na işaret ediyordu ve sistemin bu konuda (bu Meclis’e Cumhurbaşkanı seçtirmeme konusunda) ne kadar ‘kararlı’ olduğunu söylüyordu.

Biliyorduk da, bilmiyormuş gibi yapmak işimize geliyordu.

İyi kötü bir istikrar sağlanmıştı, enflasyon tarihinin en düşük düzeyindeydi, AB ile müzakereler başlamıştı, orta kesim mızırdansa da büyük esnaf ve sanayici gidişattan memnundu, üstelik iktidar partisi bir sonraki seçimi de garantilemiş görünüyordu.

Herşey iyiydi.

Muhtemeldir ki bir kaza çıkmaz.

Muhtemeldir ki ilk kez bir seçimi krizsiz, kazasız belasız atlatırız.

Böyle düşünüyorduk ama, ‘bürokrasi’nin son dakikada nasıl bir maraza çıkaracağını hesaba katmadan da edemiyorduk.

Çünkü, geleneğimiz ‘iyi gidişatlar’ın belirleyici olmadığını söylüyordu.

Bir tek belirleyici vardı:

Bürokrasi.

Çünkü bugüne kadar hep bürokrasinin istediği oldu. Kimin Çankaya’da oturacağına, ‘atama yetkisi’ni kimin kullanacağına ‘temsil mekanizması’ değil, yetkili ama sorumsuz memurlar karar verdi.

İsmet Paşa’yı Çankaya’ya çıkaran bürokrasidir.

Bürokrasinin ‘silahlı’ kesimi...

Bir oldu-bitti yaratılmış, Birinci Ordu Komutanı Fahrettin Altay’ın da yaratıcı katkılarıyla (Genelkurmay Başkanı Fevzi Çakmak’ı darbeyle tehdit etmek gibi) İsmet Paşa köşke çıkmıştır.

Celal Bayar, bürokrasiyle rağmen seçildi.

Bürokratlar eliyle de götürüldü. Yaş haddini aştığı için idamdan kıl payı kurtuldu.

Cemal Gürsel, Cevdet Sunay, Fahri Korutürk’ün seçilmeleri ha keza...

Bürokrasi burada da devrededir.

Kenan Paşa, darbeyle geldiği için zorla oturmuştur, ama Özal ve Demirel’in seçilmelerinde ‘karşılıklı rıza’ söz konusudur.

Son Cumhurbaşkanı ise bizatihi bürokrasinin içinden gelmiştir.

Söylemesi ayıptır, bütün bunları ‘Derin Roman’ adlı naçiz çalışmamda tafsilatlandırmıştım...

Hulasa, bu Meclis’e Cumhurbaşkanı seçtirmeyeceklerdi.

Öyle de oldu.

Bundan sonraki Meclis’e seçtirecekleri de kuşkulu.

Mevcut parlamento yapısı değişmediği sürece bu mümkün görünmemektedir.

Fakat daha da kötüsü geliyor:

Erken seçim de tehlikede.

Birçok partinin ‘kurtuluş’ olarak gördüğü ve kilitlenmiş sistemi açacak erken seçim, ‘görülen lüzum üzerine’ ileri ve belirsiz bir tarihe ertelenebilir.

Bunun, hususen belli çevrelerce istendiği biliniyor. ‘Madem mevcut parlamento değişmeyecek, erken seçime ne gerek var’ düşüncesi bazı mahfiller tarafından açık bir şekilde dile getiriliyor.

Patlayan bombalar, terör saldırıları, ‘sınır ötesi harekat’ ihtimali, başka tür bir gelişmeyi haber verse de, bana göre bu ‘öteleme’ye hizmet ediyor.

Değerli emekli büyükelçi Gündüz Aktan, dünkü yazısında, ‘Öcalan’la yapılan pazarlıklarda yeni cumhurbaşkanı seçimine yani 2007 Mayıs ayına kadar terör faaliyetlerine ara verilmesi sözü alındığı söylentileri çıktı’ diyordu.

İhtimal vermek istemiyorum ama, bu ‘söylentiler’ bile nasıl ürkütücü bir sürece itildiğimizin birer somut kanıtı.

Demek ki bize bundan sonra rahat yok...

star

Bu yazı 991 defa okundu.