0 0 0000

Peki şimdi ne olacak paşam?

Hilmi (Özkök) Paşa için hep, ‘entelektüel asker’ derlerdi. Entelektüel, bilgili, donanımlı...

Diğer entelektüellerden farkını vurgulamak için de, ‘AB yanlısı bir demokrat’ olduğunu söylerlerdi.

Bunları 28 Şubat günlerinden beri duyup duruyoruz.

Öyle midir, bilmiyorum.

Ne yaptığınızda size ‘entelektüel’ diyorlar?

Habermas’tan bahsettiğinizde, ‘bilgi’ kavramına bir de ‘asker’ nokta-i nazarından tanım getirdiğinizde, postmodernitenin ‘görüldüğü yerde başı ezilecek bir düşman’ olduğunu söylediğinizde mi?

Hilmi Paşa’nın boğuntuya getirip, konuşmasının arasına Popper, Fukuyama ve Habermas’tan cümleler sıkıştırdığını hatırlamıyorum.

Pek konuşmazdı.

Konuştuğu zaman da, hiç kimseyi üzmeyen, her tarafa çekilebilir, genelgeçer laflar ederdi.

Mesleki konuların dışına çıkmaz. tanım peşinden koşmazdı... ‘Dur bir konuşayım da, analar ne entelektüeller doğuruyor görsünler’ demezdi.

Hulasa...

Postmedernitenin aslında ne demek olduğunu, bir de Hilmi Paşa’dan öğrenmek zorunda kalmazdık. Hele, ‘...devleti, iktidarı güçsüzleştirmeye çalışan, her şeye geçici bir gözle bakan, kuralsızlığın kural olduğu bir dünya görüşüdür’ tespitini duyup, ‘Bu muymuş postmodernizm?’ demezdik.

Daha doğrusu, Hilmi Paşa bize, ‘Ne işi var Habermas’n burada?’ dedirtmezdi.

Farklıydı.

Fakat Fikret Bila’ya (Hikmet miydi yoksa?) verdiği röportajı okuduktan sonra ( ‘Fırtınalı günlerin komutanı anlatıyor’) kafamdaki ‘farklı komutan’ imajı değişti.

Gene farklı biri de, buradaki fark, bakış ve refleksler itibariyle diğerlerinden farklı olmaması..

İnsan ister istemez ‘Bu muymuş entelektüel Özkök?’ diye düşünüyor.

Gerçi biz bu ülkede damardan ve meslekten entelektüellerin içler acısı hallerini de gördük, yaşadık, biliyoruz, Hilmi Özkök bunların yanında Wittgenstein gibi kalıyor ama, ne bileyim, daha farklı şeyler bekliyor insan.

Anlattıkları, genel olarak doğru.

Ben de komutan olsam böyle konuşurdum.

Mesela ne diyor?

İhtilal çare değildir.

Doğru.

İhtilal çare değildir.

Siyasetçi olmadan hiçbir şey olmaz.

Doğru...

Siyasetçi olmadan hiçbir şey olmaz.

Bazen yangını yangınla söndürmek lazım.

Doğru...

Bazen yangını yangınla söndürmek lazım.

Fakat, 35. madde de çare değildir.

Sen hem anayasal düzeni koruduğunu söyleyeceksin, hem de ‘35. madde böyle diyor’ diyerek, yani (esasında)yasaların vermediği bir yetkiyi kullanarak anayasal düzeni ortadan kaldıracaksın.

Başarırsan Cumhurbaşkanı yapacaklar.

Başaramazsan asacaklar.

Hem, rejimi korumak neden bir tek askerin görevi oluyormuş?

Ne tür tehlikelere karşı rejimi korumak?

Tehlike kıstasları nedir? Kim yapacak bu değerlendirmeyi? Asker mi, parlamento mu?

Her ikisi birden mi?

Peki, korumaya bu kadar can attığımız ‘rejim’ nedir?

Nasıl bir şeydir?

Cumhuriyetten, parlamentodan, hükümetten, kuvvet erklerinden, siyasal partilerden, yasalardan ve bütün bunların temsil ettiği ‘değerler sitemi’nden farklı bir şey midir?

Nedir?

Bize Cumhuriyete ve demokrasiye sahip çıkmamızı söylediler ama rejimle ilgili bir şey demediler.

Peki şimdi ne olacak?

star gazetesi

Bu yazı 904 defa okundu.