0 0 0000

İki şıklı soru

PKK teröründen kurtulma eşiğindeki Türkiye'nin gelip dayandığı noktayı artık hepimiz açıkça görebiliyoruz: Belirleyeceğimiz ya da teklif edeceğimiz politikalar geçmişteki eylemleri yüzünden teröristlerden 'intikam' almayı mı amaçlayacak, yoksa ülkemize yönelik terörü bütünüyle sona erdirmeyi mi?

“Neden ikisi birden?” diye sormayın lütfen. PKK'yı kıstırdığımız köşede cevap vermemiz istenen soru sadece iki şıklı. Hangi sonucu tercih etmeliyiz, kararı siz verin: İntikam mı, terörden kurtulmak mı?

İlkel bir his olsa da insanlara en tatlı tatmini intikamın yaşattığını hepimiz bir biçimde biliyoruz. PKK gibi binlerce insanımızın hayatını kaybetmesinden doğrudan sorumlu olan, her şehit cenazesiyle birlikte hepimizin içini her gün acıtan bir örgüt ve mensuplarından 'intikam' alınana kadar mücadelenin devam etmesini isteyecek insanların aramızdan çıkmasını garip karşılayamayız.

Ancak doğru cevabın geçmişe takılıp 'intikam peşinde koşmak' olmadığı da belli; tercihimiz, ağlayan ana-babaların yüreklerini intikamla soğutmaktan değil, yeni ocaklara ateş düşmesini önlemekten yana olmalı. Onbinlerce kaybımızın yaktığı yüreklere yeni bir yürek eklemiyorsak, bunu başarabilirsek, alınacak tedbirlerle PKK varlığına son verilecek ve Türkiye'ye dönük şiddet eylemleri sona erdirilecekse, bunu elde etmeyi intikam almaya tercih etmemiz gerekiyor...

İntikam anlık tatmin veren bir duygudur, yüreğe düşen acı ise kalıcıdır. İntikam hissini tattırarak onbinlerce yüreği bir anlık soğutacağımıza iki yüreğe daha acı düşürmeyecek tarzda davranmamız yeğdir.

Bu girişi yapmamın sebebi, günlerden beri sürdürülen PKK'ya karşı alınacak tedbirler üzerine tartışmaya farklı bir boyut getirmektir. Bazı tipler, savunduklarıyla PKK çizgisine düştüklerini fark etmeksizin, “Kana kan, intikam” arzularını gündeme dayatma çabasındalar. Dağlıca eylemini yapanlar da, aslında, mümkün olduğu kadar çok sayıda askerimizi şehit ederken, intikamcı hisleri kamçılamayı hedefliyorlardı; cenazelerin gideceği her il ve ilçede insanların sokaklara döküleceğini umarak yaptı eylemini PKK... İntikam peşinde koşanlar, bunun tam farkında olmasalar bile, sonuç itibariyle teröristin ekmeğine yağ sürmüş oluyorlar.

Tartışmanın aldığı biçim, karar arifesinde bulunan siyasileri tereddüde düşürüyor, daha önceki kararlılıklarından uzaklaştırıyor. Geçmişte de, zamanı geldiğinde alınması gereken kritik tedbirlerden, şimdilerde karşılaşılan türden tereddütler yüzünden, son anda vazgeçilmişti.

Bizim intikamcı hislerin peşine takılmaya ihtiyacımız yok. Gün, öfkemizi içimizde saklayıp aklımızı ve muhakeme gücümüzü kullanmamızın günüdür. Muhakememiz, tek bir insanımızın daha burnunun kanamasındansa intikam hissi tatmaktan vazgeçmemiz gerektiğini bize söylüyor; aklımız da bu muhakeme tarzını doğruluyor.

Hedef PKK'nın bir daha boy gösteremeyeceği biçimde ve bütünüyle tasfiyesi olmalıdır. Bugüne kadar halkı kazanma yönünde yapılan çalışmaların büyük çapta başarılı olduğu son seçimde ortaya çıktı; çekinilecek fazla bir şey de yok.

İki şıklı soruya hak ettiği cevabı vakit kaybetmeden verelim ve yolumuza devam edelim...

yenişafak

Bu yazı 1,361 defa okundu.