0 0 0000

'Ayrılıkçı' düşünce serbest olmalı!

KÜRT kökenli aydınlar da bir yol ayrımında, devlet de... İkisi de çok temel bir seçim yapmak zorundalar. Kürt kökenli aydınlar “Ya terör ya demokrasi” demek yükümlülüğü altındalar. Demokratik yolu seçer gibi gözükürken, terörü görmezden gelme ve PKK’nın cinayetlerine açıktan karşı çıkma yürekliliğini gösterememe ikircikliğine artık yer yok.
Devletin yapması gereken seçim ise biraz daha zordur: Devlet teröre de karşı ayrılıkçılığa da. Ama o da hangisinin daha önemli olduğuna karar vermek zorunda.
İnsanların öldürülmesi, okulların ve iş makinelerinin yakılması, kalkınmaya harcanacak kaynakların şiddeti önlemeye ayrılması dış dünyada sorunların artması mı daha önemli bir sorun, yoksa Türkiye’den kopmak isteyenlerin, bu düşüncelerini serbest bir biçimde savunabilmeleri mi daha tehlikeli?
* * *
İster sevgi ister korku nedeniyle halkın bir kesiminin olsun desteğini sağlamış olan terörle bir arada yaşamanın bedeli ortada.
Ama ayrılıkçı düşüncelerin yasal olarak tartışılabileceği bir ortamın, Güneydoğu’nun kopmasıyla sonuçlanacağı belli değil.
Yasakladığınız düşünce zaten var ve yasaklı olduğu için de savaşmanız çok zor.
Düşünce ve anlatı özgürlüğü üzerindeki tüm kısıtlamaları kaldırsanız. Ayrılıkçı ama barışçı olanlar ayrılsa; baskılara karşı öfkesini diye getirmek için PKK’ya destek verenler (o cepheden) ayrılsa.
Desteği azaldıkça terör, terör azaldıkça da onun neden olduğu baskıcı koşullar azalmayacak mı?
Olaylara daha soğukkanlı yaklaşılabilecek bir ortam doğsa.
Denizden uzak, sanayiden yoksun, güç doğa koşullarıyla baş başa birkaç ili alarak ayrılmak isteyenlerin, bölge halkının çoğunluğundan destek alabileceğine inanıyor musunuz?
......
Hedef küçültme sadece askerlikte değil, tüm toplumsal, ulusal ve uluslararası çatışmalarda geçerli olan bir stratejidir... Terörü yenmek için küçültmek; küçültmek için de iç ve dış desteklerini azaltmak gerekir...
* * *
Terörü en aza indirmenin sadece iki yolu var:
-  Demokrasiyi ve insan haklarını rafa kaldırın. Kurunun yanında yaşın da yanmasına aldırış etmeyin. On binlerce insanın gerektiğinde kitlesel olarak ölmesini göze alın. Teröre bağlanmış umutları ve terörün kitle desteğini başka türlü bir terörle azaltabilirsiniz.
-  Demokrasinizdeki kısıtlamaların tümünü kaldırın. Her türlü düşünce özgürlüğünü serbest bırakın. İsmail Beşikçi gibi sadece düşüncelerini açıklamış olmaktan başka suçu bulunmayanların cezaevlerinde çürümesinin hiçbir işe yaramadığını kabul edin. İnsanlarda, kendi koşullarını barışçı yollardan değiştirebilecekleri inancını doğurun. Terör umut ya da öfke boşaltma yolu olmaktan çıkar.
Ama “Biraz demokrasi, biraz baskı” derseniz ikisinden de beklediğiniz yararı sağlayamazsınız.
Denize girmeyen ya da tam giren hasta olmaz. Ama yarı beline kadar giren hiçbir zaman titremekten kurtulamaz.
Terör mü daha önemli, ayrılıkçı düşünce mi?
Türkiye gecikmeden tercihini yapmak zorundadır.

Önemli açıklama:
Bugün köşemi merhum Ahmet Taner Kışlalı’ya bıraktım. Yukarıdaki satırları 17 yıl önce, 12 Nisan 1992 tarihli Cumhuriyet‘te yazmış.
Merhum Kışlalı yalaka mıydı, mandacı mıydı?! Elbette tam bir Atatürkçüydü, ulusalcıydı, ama siyaset bilimi profesörü idi, etnik sorunlara nasıl bakmak gerektiği konusunda bilgi ve metot birikimine sahipti.
 
milliyet

Bu yazı 920 defa okundu.