0 0 0000

Ortalık toz duman!

ERGENEKON soruşturması genişleyerek devam ederken, kamuoyunda heyecan yaratan bir olay daha çıktı: Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın evinin çevresinde şüphe çekici davranışları görülen bir albayla bir binbaşı saptandı; hem de Arınç’ın evinin krokisi bulunan bir kâğıdı yutarak “delili yok etmek” isterken!
Bu işin Ergenekon’la ilgisi var mı, yok mu bilmiyoruz. Ama Ergenekon soruşturmasında birçok yüksek rütbeli subayın “şüpheli”, “sanık” veya “ifade sahibi” sıfatlarıyla adlarının geçtiğini biliyoruz.
Poyrazköy soruşturmasında adı geçen merhum Yarb. Ali Tatar hazin bir şekilde intihar etti. Acılı eşine bıraktığı mektupta Genelkurmay’ı kastederek “Bizi korumadı, arkamızda durmadı” diyor. Ergenekon soruşturmasında asker kökenli bazı sanıklar da benzer sitemlerde bulunmuşlardı...
Dahası, bazı siviller, hatta bazı hukuk erbabı bile hâlâ ordudan “koruma kollama” bekliyorlar!
Ordu ise, bırakın “koruma kollama”yı, kendisine karşı “psikolojik harekât” yapılıyor diye yakınıyor!
Bu bir çözülme, dağılma hali midir?

Yargı da toz duman
Bütün bu olayların gerçeğini yargı aydınlatacak ama yargı ne halde?
YARSAV politik bir kuruluştu, şimdi karşıtı geliyor; “Demokrat Yar-Sav” kuruluyor!
Bundan sonra bir davanın hangi “Yar-Sav”ın eline düştüğünü merak edeceğiz!
Bir tek şu olaya bakınız: Erzincan savcısı bazı cemaatler hakkında “anayasal düzeni yıkmayı hedefledikleri” gibi çok ağır bir iddiayla 235 “şüpheli” hakkında soruşturma açıyor; İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Kadir Topbaş’ı bile dahil ediyor buna!
Halbuki “anayasal düzene karşı suçlar”da her savcı değil, “Özel Yetkili” mahkemelerin savcıları yetkilidir. Bu olayda da Özel Yetkili olan Erzurum savcısı, soruşturmayı kendi eline alıyor!
Soruşturma Erzurum’a geçince “şüpheli” sayısı 16’ya iniyor!
235 kişiyi soruşturmak mı politik bir tavırdı, bu sayıyı 16’ya indirmek mi?!
Hangi “taraf”ta iseniz ona göre düşünürsünüz!
Çünkü dosyada ne var ne yok bilmiyoruz.
Hani hukuk “tarafsız” olmalıydı, “tarafsız hakem” olarak çalışmalıydı?
Yargı da kamplara mı bölünüyor? Yargı da çözülme, dağılma halinde mi?

Değişimin böylesi
Ordunun da yargının da çözülme ve dağılma halinde olduğunu düşünmek aşırı bir evhamdır.
Fakat iç sorunlar yaşadıkları açık.
Türkiye çok sarsıntılı bir değişim sürecinden geçiyor; yeni değil, 1982 Anayasası’nda esaslı değişikliklerin yapılmaya başlandığı 1990’ların sonlarından itibaren...
Bizim ordumuzun geleneğinde “durumdan vazife çıkarma” vardır. Halbuki modern hukuk devletlerinde “durumdan vazife” çıkarılamaz, “vazife“ sadece anayasa ve kanunlarda yazılı somut işlerdir.
Bugün, ordu eski geleneğe bağlı unsurlardan ve alışkanlıklardan arındıkça daha profesyonel ve daha saygın olacaktır.
Eski alışkanlıklar orduyu yıpratır.
Yargı tarihimizde ise “uyanık bekçi” geleneği vardır. Artık yargının bütün modern toplumlarda olduğu gibi “tarafsız hakem” felsefesini benimsemesi gerekiyor...
Kimse hiçbir mahkemeyi, savcıyı, hâkimi “onlar bizden” veya “bize karşı” diye düşünmemelidir. Yargı o zaman tam güven ve saygınlığa ulaşır; kestiği parmak ancak o takdirde acımaz.
Bu uzun, sancılı bir süreç... Uçlara savrulmadan, sağduyuyu kaybetmeden bu süreci geçebilmeliyiz.

milliyet

Bu yazı 960 defa okundu.