0 0 0000

Bahçeli tarzı siyaset

MHP lideri Bahçeli’nin salı günkü grup konuşmasında üç önemli konu vardı... Önce, Adana Büyükşehir Belediye Başkanı Aytaç Durak’la Belediye Meclisi üyesi Mustafa Tuncer’i istifaya davet etmesi...
Şehirleşen bir toplumda arazi rantının nasıl korkunç vurgun kaynağı haline geldiğini gösteren bir ‘örnek olay’dır bu. Belediyelerde yüksek bir ahlaki titizlik, tam bir şeffaflık ve denetim olmazsa, rant milyarderi olmanın nasıl kolay olduğunun da bir örneğidir bu.
Bahçeli bu yüksek ahlaki titizliği göstermiştir, sözleri şöyle:
“Uzun yıllardan beri Adana Belediyesi’nde beraber görev yapan bu şahısların birbirleri hakkında isnat ettikleri suçlar, MHP’nin asla kabul edemeyeceği ahlaki alanlardır. İstifa etmelidirler.”
Halbuki fırsatçı bir lider, bu rant kaynağından “davaya yardım” yahut “seçimler için partiye katkı” falan isteyebilirdi! Hayır, Bahçeli ahlaki titizliğiyle “dava”sına daha büyük manevi destek kazandırmıştır. Kutluyorum. Tabii nihai kararı yargı verecek.

Taş atan çocuklar
Bahçeli’nin konuşmasındaki diğer önemli konu “suça itilen çocuklar”dı. Bahçeli’nin ortaya koyduğu politika şu:
“Bugün çocukken polise taş atanın, yarın büyüyünce Mehmetçiğe kurşun atmayacağından emin olacak bir çözüme, şayet ikna olursak elbette ki yanında yer alacağız.”
Peşinen reddetmek yerine kapıyı açık tutmasını olumlu buluyorum. Bahçeli’nin kaygısı haklıdır fakat bu garantiyi kimse veremez.
Mesele şudur: ‘Taş atan çocuklar’ yıllarca ceza evinde kalırsa ‘ıslah’ mı olacaklar, yoksa daha da bilenmiş mi olacaklar?!
Peki, çocuklar için uyarıcı olacak ama hayatlarını da yakmayacak, çıktıklarında hayata sarılmalarına imkân verecek nitelikte bir yaptırım uygulanması daha yararlı olmaz mı?
Ben ikincisini düşünüyorum.
Asıl düşünmemiz gereken, çocuk yaşta militanlaşmış bir neslin gelmekte olmasıdır. “Etnik milliyetçilik” çok zor bir sorundur.

Dış politikada dil
Bahçeli’ye göre Haçlı seferleri bin yıldır devam ediyor ve “Türk milleti her yönden kuşatılmaya çalışılıyor...”
‘Soykırım’ tasarılarına karşı büyükelçilerimizi çağırmak yeterli değildi...
Peki ama, bir sorun çıktığında ilişkilerimizi tümden bozarsak, o ülkeyle olan ortak çıkarlarımızı kendimiz tahrip etmiş ve orada Türkiye’nin önemini savunanları da itmiş olmaz mıyız?!
Atatürk, Erzurum ve Sivas kongrelerinde bildirilere İngiltere’yi suçlayan ifadelerin girmesini engellemişti. Kendisi bir tek defa “en alçak düşman İngiltere” demiştir, o da 16 Mart 1922 günlü gizli oturumda!
Çünkü hem cepheyi daraltmak hem İngiltere’de gelişen savaş karşıtı muhalefeti Türkiye lehine etkilemek istiyordu. Başarılı da olmuştur.
Her milletin diplomasi tarihinde böyle örnekler çoktur.
Bugün Avrupa’da yapılan PKK operasyonları kötü mü? Avrupa ile yoğun ilişkilerimizin ve ABD katkısının bundaki rolünü görmemek mümkün mü?
Bahçeli dış politika söylemine hâkim olan “düşman” kavramının yanında bir de “ilişkileri geliştirme” boyutunu eklemelidir. Çağımızda birçok diplomatik sorun, hatta ‘düşmanlık’ bile bu yolla çözülüyor.
Başbakan Erdoğan’ın “Kaçak yüz bin Ermeniyi çıkarırız” sözünü de yanlış buluyorum. “Türkiye’de yüz bin Ermenistanlı kaçak çalışıyor, mutlular, birbirimizi seviyoruz; soykırım diyerek araya nifak sokmayın” gibi bir söz daha etkileyici olmaz mıydı?

milliyet

Bu yazı 1,017 defa okundu.