0 0 0000

Evet, hayat tarzlarına müdahale edilmiştir!

Başbakan Erdoğan "Kimin tavuğuna 'kışt' dedik" dedik diye yakınıyor. Partisinin 16'ncı İstişare ve Değerlendirme Toplantısı'nda şöyle demiş:
"Şurada 8 yıldır ülkeyi idare ediyoruz, kimin tavuğuna 'kış' dedik ya?.. Yani eğlenmekse, nasıl eğleniyorsan eğleniyorsun. İstediğin gibi yaşıyorsun, nerede, kime müdahale ettik?
Hangi yaşam koşulunu değiştirdik?"
Ben de bir zamanlar onun gibi düşünüyordum: "Kimseye müdahale edildiği filan yok... Peki, bu laflar nereden çıkıyor" diyordum kendi kendime.
Ancak şunu gördüm:
Birisinin tavuğuna 'kış' dememek yetmiyor... Başka birisinin tavuğuna 'gel bili bili' dediğin anda, ister istemez bazı çıkarlara taş koyuyorsun...
Ben buna 2007'de kani oldum:
AKP döneminde hava yolları serbestleştirildi ya... Rekabet ve çeşitlenme, uçaklara milyonlarca yeni yolcu getirdi. Gurur duymamız gereken, şahane bir gelişme değil mi?
Hayır, bazıları için değil!
Hava yolculuğunu "ayrıcalıklı" bir seyahat biçimi olarak algılayanlar, yandaki koltukta, "kahvaltıda çorba içen", uçak türbülansa girdiğinde "dualar okumaya" başlayan Anadolu insanını gördükleri anda zıvanadan çıktı!
 İşte tam o sırada, hayat tarzlarına müdahale edildiğini, iliklerinde hissettiler.
Peki, poturluların, türbanlıların, uçaklara kadar girerek, hanımefendilerle, beyefendilerle aynı mekânı paylaşmalarını kim sağlamıştı? A-ke-pe!
Olay budur...

Ahşap oyuncak dijital oyuncakla rekabet edebilir mi?
Geçen gün bir tezgâhta değişik tarzda bir oyuncak tavşan gördüm. Aslında o da bir sanayi makinesinde seri biçimde üretilmişti. Ama ne bileyim, tipi bana biraz farklı geldi.
Yağmurda yürümeye devam ederken düşündüm: Eski oyuncakların önemli bir bölümü tornadan çıkmış olurdu. Ya da önceden hazırlanmış kalıplarla tenekeden imal edilirdi.
Ama yine de o oyuncaklarda, şimdiki gibi bir "seri üretim havası" olmazdı. Belki de bazı kısımlarına (boya, tüy, vs.) el değdiği için öyle gelirdi.
Bir başka önemli nokta da, büyük antropolog Levi-Strauss'un "bricolage" ("brikolaj") dediği olaydı. 'Bricolage' kelimesini Türkçeye "yap-takçılık" diye çeviren benim bildiğim Prof. Tahsin Yücel'dir.
Levi-Strauss, bizim anladığımız manada bir "üretim" sistemine sahip olmayan "ilkel" kabilelerin, kendilerine gerekli olan eşyaları, doğadan topladıkları çeşitli malzemelerle yapmalarını, bu kelimeyle anlatıyordu.
Eskiden çocuklar birer yap-takçı gibiydi. Oradan buradan edindikleri nesnelerle kendi oyuncaklarını imal ederlerdi. Şimdi bakıyorum da gayet uzağa su fışkırtan "su tüfekleri" var! Hem de yanardöner cinsten.
Buna karşılık bitmiş deterjan petleri tabanca olarak kullanılırdı eski su savaşlarında!
Uzaktan kumandalı otomobiller ya da tanklar da yoktu. Çocuklar naylon otomobilin tepesine bir tel sokar... Telin üst ucunu, direksiyon gibi kıvırır... Ağızlarıyla motor sesi çıkararak arabalarını sürerdi!

***

Peki, bu çağda neler yapılabilir?
Örneğin yeniden ahşap oyuncaklara dönmek mümkün mü? Göreceğiz? Nerede? Düzce Üniversitesi'nde!
Düzce Üniversitesi, "Ahşap Oyuncak Tasarımı Yarışması" düzenliyor.
Duymayanlar için hatırlatayım:
15 Haziran'da başlayan başvurular, 12 Kasım günü son bulacak.
Kısaca ifade edersek, 3-6 yaş arasındaki çocukların becerisini, zekâsını, merak duygusunu geliştiren ahşap oyuncaklar, yarışmada ödüllendirilecek.
Ödül töreni 24 Aralık'ta. Birinci 4 bin lira, ikinci 2 bin lira, üçüncü ise bin lira alacak. Meraklısı üniversitenin internet sitesine bakabilir.
Acaba ahşap oyuncaklar, bilgisayar oyunlarıyla rekabet edebilir mi? Göreceğiz...
Not: Bence dijitalle rekabet edebilecek kadar başarılı bir ahşap oyuncak için 4 bin liralık ödül çok az!

sabah

Bu yazı 1,050 defa okundu.