0 0 0000

Zengin ama kötü niyetli...

Bu Ertuğrul Özkök bahsi uzadı ve can sıkıcı olmaya başladı. Kendisini öyle bir araya soktu ki, sıra bir türlü Emre Kongar’a gelemiyor. Bir de ‘en asil duygunun motoru’ olan Erke Dönergeci var...

Son dakika haberi:

Erke’ciler, Star’a ilan vermeyi kesmişler. Müjdeyi bu sabah yazı işleri müdürümüz Mustafa Cesur’dan aldım. Aynı şekilde, Akşam gazetesi ve Yeni Şafak da Erke’cilerin gazabına uğramış. Vatan sağolsun...

Neyse, sürekli kendisini araya sokan ve bence bu durumundan hoşnut Ertuğrul Özkök’ten söz ediyordum.

Diyeceksiniz ki, ‘Sende Özkök takıntısı oluştu...’

Oluşmadı.

Özkök, spekülatif ve provokatif şeyler yazmayı seviyor. Konuşulan, tartışılan, atıf yapılan biri olmaktan hoşlanıyor. Çok konuşulduğu ve tepki topladığı için de haksızlığa uğradığını düşünüyor.

Denilebilir ki, Ertuğrul Özkök, bütün enerjisini ‘haksızlığa uğramış adam’ pozisyonundan alıyor. Bu bir savunma refleksidir. Aynı zamanda hastalıklı bir durumdur: ‘Herkes bana gadrediyor, demek ki doğru yoldayım’ duygusu... Bu hastalığını ne yazık ki, Ahmet Hakan’a da bulaştırmış durumda. Ahmet de, niyeyse, içinde ‘azgın azınlık’ geçen yazılar yazmaya başladı.

Kimse kimseye gadretmiyor.

Haa, sağolsun sayesinde çorba kaynıyor, konusuzluktan kırıldığım günlerde imdadıma yetişiyor ama, benim de hoşuma gitmiyor bir tek isime saplanıp kalmak. Memlekette Ertuğrul Özkök’ten çok daha önemli meseleler var.

Hani, hep Hilmi Yavuz’a atıf yapıp Özkök’ün ‘vasıflarını yitirmiş bir entelektüelden çok, kurnazlıkla temayüz etmiş iyi bir gazeteci’ olduğunu yazıyorum ya, iki gün önce bu kurnazlığı pekiştiren bir yazı kaleme aldı, Murat Belge’yi şahit göstererek 28 Şubat’ın ne kadar doğru, ne kadar yerinde bir darbe olduğunu savundu.

Doğrusunu yaptı.

Ben de ‘İşi bu defa silahsız kuvvetler halletsin’, ‘Topyekün savaş’ gibi manşetler atsaydım, uyduruk Andıç belgelerine dayanarak meslektaşlarımı hedef gösterseydim ve bir insan hakları savunucusunun kurşunlanmasına neden olsaydım; özür dilemeyi kendime yediremiyorsam, geri adım atma imkanım da yoksa, yaptığım işi sahiplenirdim, ‘Aman iyi ki 28 Şubat olmuş’ derdim.

Bu, narsistik ve bencilce bir ‘kendini koruma insiyakı’ndan kaynaklanan bir durumdur.

Olabilir...

Ertuğrul Özkök kendini savunsun...

Normal ülkelerde ‘gazetecilikten men’ gerekçesi sayılacak kabahatlerine (Andıç, vs) kendince kılıflar bulmaya devam etsin...

Ama bizi de salak yerine koymasın.

BİR: Murat Belge hiçbir zaman ‘28 Şubat iyi ki olmuştur’ anlamına gelebilecek bir şey yazmadı.

Ne yazdı?

Bir evrimi yaşama yeteneğine pekálá sahip olan bu toplumun, ‘seçkinleri’ tarafından bugün de itilip kakıldığını ve kendi başına bulacağı evrim yolunu bulamadığını, dolayısıyla 28 Şubat’ın ve bütün öteki müdahalelerin ‘fuzuliden öte zararlı’ olduğunu, bu yüzden ‘normal toplum olma şansımızı kaybettiğimizi’ yazdı.

İKİ: iyi darbe kötü darbe yoktur.

Demokratik normale yönelik her müdahale kötüdür.

ÜÇ: Zeki bir adam olan Ertuğrul Özkök artık okuduğu metni de doğru anlamıyor. Daha da kötüsü, anladığını varsaydığı şeyi ‘darbeye meşruiyet gerekçesi’ sayıyor.

DÖRT: Ertuğrul Özkök kurnazlıkla temayüz etmiş zengin ve başarılı bir gazeteciydi, ama görüyoruz ki kötü niyetli de biriymiş...

Bu yazı 716 defa okundu.