0 0 0000

Yanarım, yanarım...

Acaba sevinmek için erken mi, bu kez de hüsran mı yaşayacağız? Başbakan Tayyip Erdoğan'ın 'derin devlet' açıklamaları Hrant Dink suikastı sonrası ortalığa saçılan bilgilerin sergilediği ilişkiler ağıyla denk düşünce umuda kapıldığımız bir gerçek. Nicemiz, “Türkiye artık eskisi gibi olmaz” düşüncesine kapıldık. Son 50 yıl içerisinde yaşanan siyasî cinayetlerin, kitle eylemlerinin dosyaları açılacak, kâtiller ve azmettiricileri neredeyseler yakalanıp yargı önüne çıkarılacak, Osmanlı'dan beri varolan 'paralel devlet' yapılanması tasfiye edilecek... Beklentimiz bu.

Galiba biraz fazla ve biraz erken seviniyoruz. Bu noktaya Başbakan Erdoğan'ın “Emniyet güçlerimiz -varsa- hatalarını telâfinin yolunu bulacaktır” şaşırtıcı cümlesi yüzünden de gelmiş değilim.

Türkiye'de derin devletin tarihi bilinmiyor değil, biliniyor. 'Derin devlet' yapılanmasıyla ilgili yüzlerce kitap yazıldı. 'Derin devlet' olgusuyla yüz yüze gelmiş politikacılarımız çok; gıdım gıdım da olsa bildiklerini bizlerle paylaştılar, paylaşıyorlar. 'Paralel devlet' yapılanması içerisinde yer alanlar da satır aralarını okumayı bilenler için altın madeni değerinde anı kitapları yayımladılar.

Bunları bir yana koysak, kendimizi yalnızca TBMM çatısı altında yapılmış konuşmalar ve çalışmalarla sınırlı tutsak bile malzeme çok. TBMM'de kurulan araştırma komisyonları Susurluk Skandalını, Uğur Mumcu suikastını ve fâili meçhul siyasî cinayetleri didik didik etti; en son Şemdinli'de yaşananları mercek altına aldı TBMM. Bu çalışmaların raporları okunduğunda 'derin devlet' denilen paralel yapılanmayla ve yaptıklarıyla ilgili yeterince bilgi bulunabilir.

Bakmayın bazılarının bilmezden gelmelerine, Türkiye'de 7'den 77'ye hemen herkesin iyi bildiği -ama bilmenin fazla anlam taşımadığı- konuların başında gelir 'derin devlet'...

Sorun bilgisizlikte değil çünkü, irade yokluğunda... Refahyol döneminde Susurluk Skandalı patladığında herkesin burnunun direğini kıracak kadar sert pis kokulara politikacılar aldırmamıştı. Bilenlerin, “Siz onun hakkından gelmezseniz, o sizin hakkınızdan gelir” uyarısına rağmen hem de... Kim kimin hakkından geldi, hepimiz yaşayarak öğrendik.

Benzer bir durum bundan yaklaşık bir yıl önce Şemdinli'de patlayan olayda da görülmedi mi? Mahkemenin 40 yılla cezalandırdığı bir takım insanlar var, ancak o insanların içinde yer aldığı mekanizmanın üzerine gidilmedi, gidilmiyor. Susurluk Skandalı için kullanılan “Faso fiso” deyimi bu defa söz konusu değil, ama iktidar bütün ihtişamıyla karşısına çıkan 'derin devlet' görüntüsünün üzerine gidecek iradeyi de göstermiyor.

Biz buradan ne kadar, “Eğer üstüne gitmezseniz, bir sonraki eylem sizi hedef alacak” diye yırtınsak da, Hrant Dink suikastının üstü de kaba güdülerle hareket eden birkaç çulsuzun eylemi olarak kapatılırsa hiç şaşmamak gerekiyor.

İktidarın elinde geçmişteki siyasî cinayetlere de ışık tutabilecek birbirine çok benzeyen üç eylem var: Rahip Santoro cinayeti, Danıştay baskını ve Hrant Dink suikastı... Bu eylemlerde kullanılanlar, azmettirenler, planlayıcılar ortada; onları harekete geçiren motif de sırıtıyor zaten... Üç eylem etrafındaki örgütlenmeden hareketle daha büyük tabloya ve örgütün devlet içindeki uzantılarına ulaşılabilir.

Türkiye'de son bir hafta içerisinde başlayan “Hepimiz Ermeniyiz” pankartı ile ilgili tartışma, stadyumlara yansıyan garip tepkiler, bazı gençlerde depreşen beyaz bere merakı, o büyük tabloyu gözlerden gizlemeye yaramamalı. Tersine, bu yeni gelişmeler bile, tasfiye edilmesini beklediğimiz yapılanmanın ellerinin ne kadar uzun ve ne kadar mâhir olduğunun işareti.

Hiçbir şeye yanmam, bu kez de fırsat kaçırılırsa işte ona yanarım.

Bu yazı 667 defa okundu.