0 0 0000

Başbakan tarihi gerçekleri de göz önüne almalı

Hükümet ile muhalefet arasındaki başlıca gerginlik konularından biri de, oldum olası AKP’nin gerçekleştirmeye çalıştığı “eve dönüş yasası” alanında belirginleşmiştir.

Genel seçimde Güneydoğu’daki vatandaşlarımızdan gördüğü desteği kaybetme riskini almak istemeyen ve önümüzdeki yerel seçimlerde burada yeni bir zafer kazanmak isteyen Erdoğan, “PKK’ya af hazırlığı” niteliğindeki bir düzenlemeyle dağdaki militanları teslim olmaya çağırma girişimini sürekli olarak sıcak tutmakta ve elinin altında bekletmekte.

Böyle bir girişimin başarılı sonuç vermeyeceğini, geçmişteki deneyimler açıkça gösteriyor. Ama, amaç farklı!

Her neyse, bu konuyla şimdilik statükonun sözcüsü CHP ile seçim meydanlarında yağlı urganla şov yapan MHP ilgilensin…

***

Benim asıl takıldığım nokta; basındaki köşelerinden ahkam kesen bazı kalemlerin, “siz Ne Mutlu Türküm Diyene derseniz onlar da başka türlüsünü söyleyeceklerdir” diye başlayan ve “Osmanlı’daki birleştirici unsur İslam olduğundan bu tip sorunlar da patlak vermemiştir” şeklinde devam eden tespitleri…

Şunu hemen belirteyim ki, bu söylemlerde çok fazla art niyet de aramıyorum! Burada söz konusu olan, tarihini bilmemekten kaynaklanan kara cehalet ve her şeyi sadece kendi görüşleriyle anlamlandırma uğraşının sonucu olan fanatizm!

Şayet lütfedip de tarihin sayfalarını karıştırsalardı, özellikle Osmanlı’nın son dönemlerinde Kürt unsurlardan kaynaklanan “şekavet” -yani eşkıyalık, baş kaldırıp daha çıkma- olaylarının gayet yoğun olduğunu görürlerdi…

O kadar ki; Osmanlı’nın bu olayların önüne geçmek için uyguladığı politikalar, Güneydoğu’nun bugünkü yapısı üzerinde belirleyici olan çok ciddi sonuçlara da yol açmıştır…

Şekavet olaylarıyla bir türlü baş edemeyen merkez, çözümü iskan politikalarında arayarak Doğu’daki Kürt aşiretlerini Batı’ya ve Batı’daki “Kızılbaş” Türkmen aşiretleri Doğu’ya sürmüştür. Bunun sonucu da, söz konusu yer değişimine tabi tutulan Türkmenlerin Kürtleşmesi ve Kürtlerin de Türkleşmesi olmuştur…

Bugün birçok çevrelerce Kürt olarak kabul edilen Zaza’lar, aslında bu politikalar sonucunda Kürtleşmiş olan Türkmen aşiretlerdir. Halâ birçok bölgedeki Zaza grupların, asıl Kürt aşiretlerini oluşturan Kurmanç’lar ve Sünnilerden kız alıp vermedikleri, bu iki gruba karşı mesafeli oldukları görülmektedir. Bazı Zaza aşiretleri bunlara ek olarak; Şafi Sünnileri de Kurmanç kabul edip dışlamakta ve sadece alevi gruplarla yakınlaşmaktadır… (Unutmadan, Kürt Teali Cemiyeti’nin kurucusu da olan Şükrü Sekban, Orhun Anıtları’na dayanan eski Türk dili ile günümüz Türkçe ve Kürtçe’si arasında yaptığı karşılaştırmalarda; bugün artık Türkçe’de kullanılmamasına karşılık Kürtçe’de -özellikle de Zazaca’da- geçen çok sayıda kelime bulmuştur. Bu alanda yapılan çalışmalar, Zaza’ca ile Kurmanç’ca arasında kayda değer benzerlikler olmadığını, gelenek-görenekleri ile inançları arasında ise çok ciddi ayrımlaşmalar bulunduğunu ortaya koymakta…)

***

Görüldüğü gibi, söz konusu olaylar Osmanlı’da da vardı…

Burada asıl önemli olan, bu olayların önüne nasıl geçileceği ve kalıcı çözümün ne olduğu…

Tabii, devletin haysiyetini ayaklar altına almadan ve şehit ailelerinin duygularını rencide etmeden!

Yoksa… bugün bazı devletluların “Türküm” demekten ısrarla kaçınmaları ve bu noktadaki hüsnü kuruntuları, sadece aymazlıktan ibaret!

İhanet demeye ise, yine de dilim varmıyor…

Bu yazı 1,405 defa okundu.