0 0 0000

'Altın çağ'ın zirvesi

Türkiye, demokrasinin 'altın çağı'nı yaşıyor. Dün, yeni yasama yılına başlayan Meclis, bu 'altın çağ'ın somut göstergesiydi. Soralım: 91 yıl boyunca Meclis, hiç bugünkü kadar güçlü olabildi mi?


Rahmetli Adnan Menderes'in 'sizin her şeye gücünüz yeter' anlamına gelen 'isteseniz hilafeti bile getirirsiniz' sözünü ettiği Meclis bile, dün Cemil Çiçek'in başkanlığında açılan Meclis'in gücüne yaklaşabilir mi?

Tek tek karşılaştırın. Çok partili hayata geçildikten sonra gelen cumhurbaşkanları arasında, sözü tartıya konulduğu zaman en ağır çeken hangisi? Dün Meclis'te bu ağırlığı hissettiren Abdullah Gül değil mi? Bu Meclis dinleyici localarında çok omzu kalabalık gördü. Bugün 'asker ne düşünüyor?' sorusu kimin merakını çekiyor? Meclis'in karşısında ayrı bir Meclis gibi demokrasiye sınır çizen, devlete ayar çeken bir yargıdan bahsedebilir miyiz? 1 Mart tezkeresinin reddedilmesinden beri, 'ABD Türkiye'ye her istediğini kabul ettirir' diyenlere inanacak bir örnekle karşılaştınız mı? Arkasında yüzde 50 oy olan Başbakan Erdoğan 'benim bakanım, benim genelkurmay başkanım...' dediği zaman, içeride ve dışarıda her şeyin demokratik iradenin kontrolünde olduğunu gerçekten hissetmiyor musunuz? Dün Meclis'te BDP'nin hazır olmasını neden şiddetin durması ve barışın kalıcı bir şekilde tesisi için önemli bir adım olarak görüyoruz? Çözümü Meclis bulacağı için değil mi? Bir yıl içinde bu Meclis'in yeni bir anayasa yapacağına neden güveniyoruz?

Bu Meclis'in içeride ve dışarıda rakibi yok. Sözünün üstüne söz söyleyecek birinden kimse bahsedemez. Bu gücün doğal bir sonucu var: Her şey gözümüzün önünde olacak. Kimse kapalı kapılar arkasında, bizden gizli-saklı iş göremeyecek. Gözümüzün, kulağımızın Meclis'e dönmesi, olup bitenleri bütünüyle kavramak için yeterli olacak.

Bu Meclis, kendisini kanıtlamış bir Meclis. Devlet içinde onun izni dışında kimse adım atamaz. Çözüm iradesi bu kadar yüksek olan Meclis'in verdiği güveni bize kim verebilir? Bu Meclis'in içinden çıkmış ve yine bu Meclis'in denetlediği hükümetin; bu Meclis'ten çıkan hükümetin atadığı memurun keyfince iş görme, hata yapıp sonra da üstünü kapama lüksü olur mu? Eğer devlet, terör örgütü ile görüşüyorsa, arkada bu Meclis'in kefaleti durduğu için kimsenin bu ülkenin çıkarlarına aykırı bir iş yapamayacağından eminiz. Görüşmeye karar vermişse, hepimiz adına barış için bir yol arıyor demektir. Ancak arkalarında bu kadar güçlü bir irade bulunanlar, sağın solun kınamasına, yıpratmasına aldırmadan çözüm bulacak cesur adımları atarlar. Çare bulmak için bu kadar güçlü bir irade Meclis'te tecelli ediyorsa, çözüm önümüzdedir.

Demokrasimiz altın çağını yaşadığı için dünyada tehlike çanları çalarken, Türkiye ekonomik mucizeler yaşıyor. Çünkü ekonomiyi yöneten ve bütün yetkiyi halktan alan güçlü bir irade var. Kimse yanına askeri, arkasına bir başka bürokratik gücü alıp bindiği geminin altını delmeye cesaret edemiyor. Siyasî irade güven telkin ediyor; sermaye bu güveni özgüvene dönüştürüp zenginlik üretiyor. Türkiye'nin dışarıda parlayan yıldızı, bu Meclis'ten yükseldi ve bu Meclis'ten güç aldı. Türkiye başka herhangi bir şeyle değil, demokrasisi ile güç ve itibar kazandı. Herkes büyük belalarla boğuşup, inisiyatif kaybederken Türkiye demokrasi ile kazandığı itibarı, bölgesi için güçlü bir liderliğe dönüştürüyor.

23 Nisan 1920'den bu yana hiçbir Meclis, dün toplanan Meclis'in sahip olduğu güce ulaşamadı. Bugün yaşadığımız altın çağ, bu gücün eseri. Bugünlere ne badireler atlatarak, ne tezgâhları bozarak geldik. Bir kere ele geçirince hep elimizde durmuyor. Mücadelesini biteviye vermek gerekiyor. 2014 yılına kadar devamı kuvvetle muhtemel 'altın çağ'ın zirvesindeyiz. Sonrasını bugün vereceğimiz kararlar, atacağımız adımlar belirleyecek. Bu kadar büyük bir güce büyük sorunları çözmek yakışır:

Anayasasını yapmış ve Kürt sorununu çözmüş bir Meclis; başka hangi Meclis bu iki işin üstesinden gelebilir?

zaman

Bu yazı 1,312 defa okundu.