0 0 0000

Ya öteki yanım, o ne

DÜN yazı işlerinde arkadaşlar söyledi.Bir gazetede, önceki günkü yazımın başlığıyla ilgili bir yazı çıkmış.

"Türk yanım ağır bastı" demiştim.

O gazetedeki arkadaşlar da soruyorlarmış.

"Öyleyse öteki yanın ne?"

Teşekkür ederim, hayırlı bir yazıya vesile oldu.

Size açık açık "öteki yanımı", daha doğrusu öteki hallerimi anlatayım.

* * *

Türklüğümden başka bir de "inanç" yanım vardır.

Resmi kayıtlarda "İslam" der.

Küçüklüğümde bazı sohbetlerden "Sünni-Hanefi" olduğumu öğrenmiştim.

Sadece resmi kayıtlarda değil, ruhumda da "İslam" yazar.

Ama o ruh çok geniştir.

İslam’ın kabul ettiği bütün peygamberleri hanesine yazmıştır.

O yetmemiş, inancın bütün hallerini kendi hali ilan etmiştir.

* * *

Mesela...

Bir gün kalkar, kendini "Enel Hak" havasında bulur.

Allah’la arasındaki bütün aracıları unutup kendi ruhunda kendiyle baş başa kalır.

Bir odaya kapanır, o münzevilik içinde, Anoushka Shankar’ın son CD’si Rice’ın "Beloved" parçasını koyar ve derin bir yolculuğa çıkar.

O gün inanç hanesine bir günlüğüne "Budist" yazar.

Masasının kenarını tapınağa çevirir, mihrabına kendi oturur.

Bir başka gün kendini Mekke’de tavaf eden muazzam kalabalığın içinde bulur.

Anlayacağınız, inancım, münzevi halimin tek yanıdır.

Kimsenin açamayacağı bir kapı, kimsenin giremeyeceği bir oda.

* * *

Tek nüshası, hem aslı hem kopyası bende olan kafa káğıdımın bir başka sayfasında "erkek" yazar.

O da benim bir yanımdır.

Sever, sevilir; yanlış yapar, yanlış yapılır.

Terk edemez, terk edilir.

Acı verir, acı çeker.

Çoğu kez boyun eğer.

Cesurdur, üzerine üzerine gider.

Korkaktır, hemen pısar kaçar.

O da benim bir yanımdır.

* * *

Baba ve dede yanlarım da vardır.

Sevginin sadece gidiş bileti olarak kesildiği tek istikametimdir.

Onlar büyüdükçe ben de büyürüm.

Onların büyümelerine sevinirim, kendiminkine gelince...

Onu es geçmeyi tercih ederim. Elimde bir silgi, kara tahtaya bir yandan çentik atar, bir yandan silerim.

* * *

Bir yanım vardır ki hayata asılan, hayatı seven yanımdır.

Ben de onu çok severim.

Bazen zamanı gelmiş bir şişeden içilen tek kadeh şarap, bazen bir an.

Gördüğümü sandığım bir rüya.

Mazoşist bir yanım da vardır.

Bazen sırf ona iyi gelsin diye çektiğim acılar.

Kefaretini ne kendimin ne de başkalarının ödeyebileceği günahlar yani.

Devletin kayıtlarından sakladığım gizli nüfus cüzdanımın karakter hanesinde şu da yazılıdır:

"Komik..."

Her şeyi ti’ye alan, önce kendinden başlayıp hayatının her santimetrekaresine kadar her şeyi sarakaya alan yanım.

Hani yıllarca öncesinde bir yazıda, "Tecavüzün bile şakası yapılabilir mi" diye soracak kadar patavatsızlaşan karakterim.

"Tavşan kardeş" tarafım.

O da var...

Başkaları da.

Mesela, Garfield", "Tom", bazen "Jerry".

Barney, Fuzzy, Kermit, Stuart Little...

* * *

Geliyorum o son halime.

Yani arkadaşlarımın "Türk olmayan yanın" diye imalı imalı sordukları soruya.

Amerikalı mıyım, İngiliz mi?

Rus mu, Alman mı?

Üzgünüm arkadaşlar, beklentinize cevap veremeyeceğim.

Vatandaşlık hanemde sadece "Türk" yazıyor.

İsterseniz bir de "Evladı Fatihan" mensupluğunu ekleyebilirsiniz.

Ki o da işinize yaramaz.

Çünkü o, Türklüğümün en ağırbasan yanıdır.

Bu yazı 1,027 defa okundu.