Bu ikiliye dikkat!

0 0 0000 00:00 tsi

AKP iktidarının ilk döneminde tezim şuydu:

Tayyip Erdoğan ile Abdullah Gül bir gün mutlaka çatışacak!

Çünkü...

İkisi arasındaki gizli-saklı rekabetin izlerini takip edebiliyordum.

İki ismin etrafını çeviren isimlerin, rekabet ve düşmanlık aşılayan tutumlarını görüyordum.

İş dünyasında bile "Tayyip’e oynayanlar" ile "Gül’e oynayanlar" tarzında iki farklı yaklaşımın varlığını gözlemliyordum.

Ve neredeyse partinin "Tayyipçiler" ve "Gülcüler" diye gizli bir gruplaşmaya doğru hızla kaydığını fark ediyordum.

Bu nedenle tezimi yüksek sesle dile getirdim:

Bunlar çatışacak, çaresi yok!

* * *

Ve fakat...

Bugün görüyorum ki, fena halde yanılmışım.

Çünkü...

"Potansiyel çatışma" tehlikesini bünyesinde barındıran bu ilişki, tam anlamıyla dengeleri iyi kurulmuş ve içselleştirilmiş bir "kader birliği" ilişkisine dönüşmüştür.

Artık "Batsak da beraberiz, çıksak da beraberiz" meselesi, bu ilişkinin nirengi noktası haline gelmiştir.

Artık taraflardan birinin "Bütün sorumluluk Abdullah Bey’de" ya da "Bütün sorumluluk Tayyip Bey’de" diyebileceği aşama geçilmiştir.

Çünkü en kritik dönemde, en kritik kararlar, ikilinin oy birliğiyle alınmıştır.

Etrafa yayılan imaj da böyledir:

Artık dost da, düşman da "Erdoğan-Gül ikilisinin ortak sorumluluğu" konusunda hemfikirdir.

Bu nedenle...

Övgüler söz konusu olduğunda da "Erdoğan-Gül ikilisi" denmektedir, sövgüler söz konusu olduğunda da "Erdoğan-Gül ikilisi" denmektedir.

Bu ilişki...

Ne "Birinci adam" ile "İkinci adam" arasındaki eşitsiz ilişkiye...

Ne "Baba politikacı" ile ona ram olmuş "Oğul politikacı" arasındaki tuhaf ilişkiye...

Ve ne de dengesiz bir "abi-kardeş" ilişkisine benzemektedir.

İki eşitin sihirli dengeler üzerine kurulu bir ilişkisidir bu...

* * *

Diyebilirsiniz ki:

"Yanıldım, bunlar birbirlerini idare etmeyi bir sanat haline getirdiler, bundan sonra çatışmayacaklar" falan demekte acele etme!

Cumhurbaşkanlığı seçiminden çıkacak sonucu bekle de mahcup olmayasın!

Hayır, hayır!

Cumhurbaşkanlığı seçimi, Erdoğan-Gül ikilisi arasında oluşan sihirli dengenin bozulma noktası falan olmaz.

Çünkü o alanda netice şimdiden bellidir:

Erdoğan Çankaya’ya çıkarsa parti Gül’e emanet edilecektir.

İşin bu kısmı tartışılmamaktadır bile...

Peki ya Erdoğan Çankaya’ya çıkamazsa?

İşte o zaman da bugünkü sihirli kıvam, geçerliliğini koruyacak ve mesele çıkmayacaktır.

Çünkü bu kıvama göre:

Tayyip Erdoğan demek Abdullah Gül demektir, Abdullah Gül demek Tayyip Erdoğan demektir.

Müslüman solcu olur mu

OLMAZ mı?

Olur. Hem de bal gibi olur.

Şu nedenle olur:

"Müslümanlık", yeryüzünde var olan adaletsizlikleri ve eşitsizlikleri temel veri kabul etmez.

Bunların değiştirilmesi gerektiğini savunur.

Tıpkı solculuk gibi...

Bu nedenle "sağcı Müslüman" tabirindense, "solcu Müslüman" tabiri, "Teori"ye daha çok yakışır.

Buna karşılık...

En basit anlamıyla "sağcılık", yeryüzündeki adaletsizlikleri ve eşitsizlikleri veri kabul etmek ve bunların değiştirilemeyeceği üzerinden politika yapmaktır.

Bu açıdan "İslam" ile "sağcılık" arasında uzlaşmaz bir çelişki vardır.

Kısacası...

Eğer "sağcı Müslüman" tabiriyle bir sorununuz yok ise, "solcu Müslüman" tabiriyle hiçbir sorununuz olamaz...

Bu haber 207 defa okundu.