Ya masadan kalkmasaydı?

2 Şubat 2009 18:11 tsi
Başbakan Erdoğan Davos’taki oturumu terkederek dünyanın manşetlerine çıktı. Erdoğan’a özellikle Türkiye’deki muhalefet ve kimi basından gelen ilk tepkiler olumsuzdu. Şimdi bir senaryo yazalım ve şunu soralım: Erdoğan ya masadan kalkmasay

Başbakan Erdoğan’ın Davos’ta ortaya koyduğu sert tepki hala gündemin en önemli maddesi. Öyle ki Ortadoğu ve İslam dünyasında çıkan makaleler Erdoğan’ı yere göğe sığdıramıyor. Gazze’de o gece doğan iki bebeğe Emine ve Tayyip Erdoğan isimleri veriliyor. İran Erdoğan’a nobel barış ödülü verilmesini istiyor. Beyrut Stratejik Araştırmalar Merkezi Direktörü Muhammed Nureddin uluslararası bir gazeteye yazdığı yazıyı “bu şarkı burada bitmez” diyerek bitiriyor.

Erdoğan’ın sert tepkisine yönelik yorumlar böyleyken elbette Türkiye’de ilk yapılan çıkışlar bir hayli dikkat çekici. Örneğin “Davos’ta Kasımpaşa” vurgulu manşetler, CHP’li Onur Öymen’in “medeni dünya için Erdoğan bitti” şeklindeki açıklaması ya da –isim vermek gereksiz- kimi gazetecilerin sıcağı sıcağına televizyonlara çıkarak “mahvolduk” serzenişinde bulunması öne çıkan ilk tepkilerdi. Ancak daha sonra bu eleştirilerin dozajı düştü, CHP lideri Deniz Baykal da dahil Erdoğan’a destek vermeye başladı. Sebep, İsrail Cumhurbaşkanının Erdoğan’dan özür dilemesi ve Türk toplumunun büyük bir çoğunlukla Erdoğan’ın arkasında durması.

Şimdi filmi geriye saralım ve farklı bir senaryo kuralım. Eğer Erdoğan Perez’in sert tonuna aynı düzeyde karşılık vermeseydi ve oturumda kalarak eleştirileri sinesine çekseydi ne olurdu?

Türk siyasetini yakından izleyen ve bu soruyu yönelttiğimiz etkili bir isim sorumuza yanıt verirken bizleri bundan yıllar önce yaşanmış bir olayı hatırlatıyor. Yıl 1996... Yer Libya’nın başkenti, Kaddafi’nin çadırı... Dönemin Başbakanı Necmettin Erbakan Libya lideri Kaddafi’nin isteği üzerine yeni proje D-8’i konuşmak üzere Libya’ya gidiyor. O çadırda Kaddafi, Erbakan’a ağza alınmayacak sözler söylüyor. Yani şunları: “Nasıl Türkler'in, Kürtler'i boğazlamasını desteklerken Irak'taki Kürtler korunabilir? Bu büyük bir çelişkidir. Amaç Arap ulusunu yok etmektir. Eğer Batı ve ABD, Kürtler'i korumak istiyorlarsa niye onları her gün boğazlayan Türk bıçağını durdurmuyorlar? Türkiye'den memnun değilim. Türkiye, Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra kendi iradesini kaybetmiştir. ABD üsleri işgali altındadır. Türkiye'nin iradesi, hürriyetine kavuşuncaya kadar mücadele etmemiz gerekir.”

Erbakan bu sözlere yanıt vermiyor ve ülkesine dönüyor. Sonuç: Medya Erbakan’ı topa tutuyor ve Refah-Yol hükümetinin sonunu getiren süreç böylece başlamış oluyor.

“Yani Erdoğan da Peres’in Türkiye’yi suçlayan sert söz ve davranışlarına aynı düzeyde yanıt vermeseydi ve oturup toplantının bitmesini bekleyip ardından moderatör David Ignatius’un davetine icabet ederek akşam yemeğine gitseydi, Türkiye’ye çok farklı bir kimlikle dönecekti.” İyibilgi’ye uzman görüşlerini aktaran kaynağımız “bu Erdoğan’ın sonu olurdu” diyor. Üstelik Erdoğan’ı en çok o gece eleştirenlerin, Erdoğan masadan kalkmasaydı bu kez tam tersi açıdan Başbakan’a yükleneceğini belirtiyor. Ve sözlerini şöyle tamamlıyor: “Yıpranmış bir siyasi kimlikle uçağı Yeşilköy’e indiğinde Erdoğan’ı coşkulu kalabalıklar değil, boş sokaklar ve muhalefetin sevinç çığlıkları bekleyecekti. Zaten seçim öncesinde sıkıntı yaşayan AK Parti’de ortalık toz duman olabilirdi. Ancak Erdoğan saniyelerle ifade edilecek o an çok doğru karar vererek Peres’e aynı sertlikte yanıt verdi.”

İyibilgi.com

Bu haber 777 defa okundu.