Diplomasi: Kim, nasıl sonuç alabilir?

Başbakan’ın Davos tavrının ardından İsrail’le ilişkilerde yeni bir dönem başlıyor.

Bugünkü Bakanlar Kurulu toplantısının ardından basın mensuplarına açıklama yapan Cemil Çiçek, “Biz İsrail ile ilişkilerimize önem veriyoruz. Türkiye İsrail halkını hedef almamaktadır. Peres Sayın Başbakanımızı aramış ve karşılıklı anlayış teyit edilmiştir” dedi. (Bknz. Cemil Çiçek’ten İsrail açıklaması)

Buna karşılık İsrail’den de “ilişkilerimizi yeniden normalleştirelim” yolunda açıklamalar geliyor. (Bknz. İsrail’den diplomatik hamle)

Ancak adını açıklamayan bir İsrail hükümet yetkilisi, “Başbakan Erdoğan’ın Gazze konusundaki çıkışları nedeniyle İsrail-Suriye arasındaki arabuluculuk rolünün kısıtlandığını” söyledi. (Bknz. ‘Erdoğan’ın arabuluculuk rolü bitti’)

Bunlar biraz kafa karıştırıcı haberler, değil mi? Öyle. Ama “diplomasi” denilen şey, tam da böyle bir şey işte…

Bu tarz diplomaside hiçbir şey sadece “göründüğü gibi” değildir. Birbirlerini “yok” sayamayan taraflar, ilişkilerde şu veya bu nedenle gerginlikler yaşandığında, diplomasinin grift alanlarında bir yandan birbirlerine “çiçek” atarlar, bir yandan da mevcut pozisyonlarını korumaya çalışırlar.

İsrail’le ilişkilerde bundan sonra Başbakan Erdoğan’ın değil, ama diplomasinin diliyle konuşulacağı anlaşılıyor.

Bu şekilde kimin ne kadar sonuç alacağı ise, dayandığı argümanlarla ölçülebilir.

Türkiye İsrail karşısında son derece haklı argümanlara sahip. İşgale karşı çıkıyor. BM binalarının dahi hedef alındığı pervasız şiddete karşı çıkıyor. Filistinli mazlumların sesi olmaya çalışıyor. Karşılıklı ateşkesi savunuyor, kalıcı bir barış süreci için Hamas’ın da sürece katılması gerektiğini söylüyor. Hamas’ın da yanlışlarından vazgeçmesi gerektiğini söylüyor. İsrail’e karşı sesinin daha yüksek çıkması ise, doğal. Çünkü İsrail saldıran, insanların ölümüne neden olan taraf durumunda.

Türkiye’nin bu pozisyonu Arap kamuoyunda, İran’da ve bir bütün olarak dünya kamuoyunda sempati topladı.

İsrail ise, mevcut pozisyonuyla sadece Hamas’ın roketlerine vurgu yapıyor. Hamas’ı tanımıyor. “Hamas’la asla anlaşma yapmayacağız” diyor. BM başta olmak üzere hiçbir uluslararası kuruluşu dikkate almıyor. ABD’den başka “anlayış” gördüğü başka bir dünya gücü yok…

Durum bu iken, Türkiye’nin Erdoğan’ın çıkışıyla elde ettiği siyasi ve diplomatik mevzileri terk etmesi kadar yanlış bir şey olamaz.

Uluslararası ilişkilerde elbette “diplomasinin dili” de konuşulacaktır. Ama unutmayalım ki, diplomaside sonuç almaya imkan tanıyan şey, doğru ve haklı tarafta duruyor olmaktır…

Filistin konusunda sonuç almanın cevabı bellidir ve o da öncelikle karşılıklı ateşkes ve kimsenin dışında tutulmadığı barış sürecine işlerlik kazandırılmasıdır…

www.iyibilgi.com