Ankara –Moskova 2006: İyiye oldukça yakın ilişkiler!

0 0 0000 00:00 tsi
Rusya ve Türkiye ilişkileri son yılların en parlak dönemini yaşıyor. Bölgesel güvenlikten ticarete, yatırımlardan sık ziyaretlere kadar yoğun bir yılı geride bırakan iki ülke, özellikle dış politika alanında belli bir çizgi tutturmaya çalışıyor. Pürüzlü k

2006 yılı Rusya-Türkiye ilişkilerinin serencamı bakımından, AKP iktidarının özellikle ilk iki yılından farklı bir açılım gösterdi.. Bir kere iki ülke arasında üst düzeyde “istikrarlı” politik diyalog kuruldu.

Örneğin 29 Haziranda Rusya-Türkiye ilişkileri tarihinde ilk kez iki ülkenin devlet başkanları Moskova’da bir araya geldi. Vladimir Putin ve Ahmet Necdet Sezer, “geçici mülahazaların” etkisinden uzak şekilde Rus-Türk siyasal diyalogunun sağlam olduğunu göstermek istediler.

Rusya devlet başkanı Putin’in o günlerde söylediklerini göre Moskova ile Ankara arasında ihtilaf noktaları bulunmuyor ve danası bir rekabet de yok. Bu deklarasyon diplomasi geleneğinin bir seremonisi olarak görülebilir. Ama enerji konusundaki “ufak tefek” sancılar sayılmazsa iki ülkenin sıkışan ellerini terletecek ağır bir konu da pek gözükmüyor.

Tersine öyle olsa bile, şunu söylemek rahatlıkla mümkün.. İki ülke de güçlendirilmiş bir ilişki mimarisi yaratmak ve yaşatmak konusunda istekli.

Keza Putin ile başbakan Erdoğan arasında zaman zaman yaşanan telefon görüşmeleri de bu gidişin bir işareti sayılabilir. Her iki lider, başta ekonomi ve ticaret olmak üzere her konuda faydacı işbirliği imkanları arıyorlar. Hele mesele dış politika olduğunda, ilişkilerin “derinleştirilmesi” arzusu, bürokratlara sıkça verilen emirler oluyor.  

Yıl içinde seri halde yaşanan; Milli Güvenlik Kurulu Genel sekreteri Yiğit Alpogan’ın, Türkiye Büyük Millet Meclisi başkanı Bülent Arınç’ın Rusya ziyaretleri, hem Rusya’da hem de Türkiye’de Dışişleri bakanı Sergey Lavrov ile Türkiye Dışişleri bakanı Abdullah Gül arasında yapılan görüşmeler iki ülke arasındaki ilişkilerin niteliğinin artığını gösteriyor.

Kuşkusuz ilişkileri ısıtan bir başka nokta, her iki ülke idaresinin özellikle iş adamlarına gösterdiği yakınlık.. Ülkeler arasındaki alış-verişler, 2005 yılına oranla  % 25 artarak tarihte ilk kez 20 milyar dolarlık düzeye çıktı. Türk müteahhit yapı firmaları tarafından Rusya’da yapılan çalışmaların bedeli bu yıl 15 milyar doları ve Türkiye tarafından yapılan yatırım 3 milyar doları aştı.

Moskova’da boş durmuyor.. Rus kaynaklarının tahminlerine göre bu yıl Lukoil petrol şirketinin Türkiye’nin enerji piyasasına çıkmasının ardından, Rusya tarafından yapılan yatırımın 6 milyar doları aşaması umuluyor.

Karadeniz ise önemi daha önce de bilinse de 2006 içinde parlayan yeni bir bir alan. Özellikle bölgesel güvenlik açısından. Karadeniz bölgesinde güvenlik sağlanması konusunda Moskova ile Ankara arasında sürdürülen işbirliği bu yıl kesinlikle sıkılaştı ve bunda ABD’nin bölgeye girme arzusu “teşvik edici” rol oynadı, Kasım ayında Rus donanmasının Karadeniz Uyumluğu Uluslararası Operasyonu’na katılmasına ilişkin anlaşma imzalandı. Bu bölgeye bakışta “hemfikir” olduğunun ciddi bir göstergesi.

Başta söylediğimiz gibi iki ülke arasında netameli konular da var.. Her iki taraf bunu unutmuş değil. Ancak problemleri görüşmelerle çözmek olanağını sağlayan potansiyel sağlanmış durumda. Sonuçta gelinen noktayı ne kadar iyi tanımlar bilinmez ama,

TBMM Başkanı Bülent Arınç Rusya’nın Sesi radyosuna verdiği demeçte kullandığı tanım geçerli sayılabilir. Arınç, iki ülkeyi yükselen kuşlara benzetmiş ve şimdi iki kuşun aynı istikamette uçması gereğine işaret etmişti.

Bu haber 336 defa okundu.