Ben Türküm" diyen Koreli'nin unutamadığı savaş anısı

0 0 0000 00:00 tsi
Kore Savaşı’nın canlı tanıklarından biri olan ve Türk tugayına tercümanlık yapan Sang-Ki Paik, Türkleri çok sevdiğini belirterek, "Ben, yarısından biraz fazla Türk’üm" dedi.

Türk-Asya Stratejik Araştırmalar Merkezince (TASAM) Güney Kore’ye düzenlenen ve "Nükleer Santrallar" hakkında bilgi edinilmesini amaçlayan gezi kapsamında, Kore Savaşı’nda şehit olan Türk askerlerinin mezarlarının bulunduğu Pusan’daki Birleşmiş Milletler Mezarlığı da ziyaret edildi.
      Ziyaret sırasında TASAM Afrika Enstitüsü Müdürü Ahmet Kavas’ın Kur’an-ı Kerim okumasının ardından geziye katılanlar şehitler için dua ettiler.
      Türkiye’nin Seul Büyükelçiliğinde danışman olarak görev yapan Sang-Ki Paik, basın mensuplarına Kore Savaşı’nda yaşadıklarını anlattı.
      Paik, Kuzey Kore’nin ani saldırısı sonucu Güney Kore’nin hazırlıksız yakalandığını belirterek, bir hafta içinde Pusan şehrine kadar geri çekilmek zorunda kalındığını söyledi.
      BM Güvenlik Konseyi kararı çerçevesinde 5 bin 80 kişiden oluşan Türk tugayının Güney Kore’ye geldiğini hatırlatan Paik, kendisinin de tugayda tercümanlık yaptığını ifade etti.
      Sang-Ki Paik, Türk tugayı geldiği sıralarda düşman askerlerinin Mançurya’ya kadar ilerlediğini anlatarak, Türk tugayının da Kunuri’ye doğru hareket ettiğini, burada Çinli gönüllülerden oluşan askerler tarafından çembere alındığını kaydetti.
      Türk askerinin göğüs göğüse yaptığı süngü savaşı sonucu çemberi yardığını, Amerikan ve Kore askerlerini kurtardığını dile getiren Paik, "Bu çemberi yaramasaydık, Türk tugayı, Amerikan ve Kore askerlerinin hepsi esir olurdu. Fakat Türk tugayı, süngü savaşıyla çemberi açabildi. BM askerlerinin geri çekilmesini sağladı" dedi.
      Paik, 25 Ocak 1951 günü ikinci bir taarruza geçildiğini ve Seul şehrinin tekrar alındığını belirterek, "19’e kadar geçen 3 yılda Türk tugayının yaptığı kahramanlıkları Kore halkı hiç unutmayacaktır" diye konuştu.
     
     UNUTAMADIĞI ANISI
      Sang-Ki Paik, savaş sırasında başından geçen ve hiç unutamadığı bir anısını da şöyle anlattı:
      "Eksi 25 derecede Kunuri’ye gittiğimde, arkadaşım Ali Çavuş vardı. Soğuktan uyku tulumunda uyuyamıyorduk. Gece yarısı karnım acıktı. Yandaki çadır mutfaktan ekmek almak için el ele dışarı çıktığımız zaman, düşmanlar bizi gördü ve ateş açtı. Bu Kunuri savaşının başlangıcıdır. Ali Çavuş ile çukur içindeydik, düşmanlar yağmur gibi ateş açıyordu. Sağ kaldık, dışarı çıktık ve savaştık.
      Kuzey’den güneye giden Türk topçu taburunun bir kamyonuna bindik. İçinde 50 kişi vardı. Biz çember içindeydik. Vadi içindeki toprak yoldan çıkarken Türk şoför bir kolundan yaralandı, kanlar içindeydi, ancak tek kolla çıkmayı başardı.
      Fakat çıktıktan sonra kamyon içindeki manzara cehennem... 50 kişi içinden sadece 10-15 kişi sağ kaldı. Ben de kendime geldim. Arkadaşımı aradım. Cesetler içinde
      ancak bulabildim, şehit olmuştu. Onu omzumda taşıyarak 2 kilometre yürüdüm ve Türk sıhhiye bölüğüne teslim ettim. O, Pusan’da Türk şehitliğinde huzur içinde yatıyor. Her gittiğimde ziyaret ediyorum. Bu unutulmayan bir hatıra. Ben yarısından biraz fazla Türk’üm, biraz yarısı da Koreli’yim."

Bu haber 885 defa okundu.