A.. B.. CEEE!

24 Mart 2009 15:03 tsi
AB derken? Tam neydi ki? Biz niye AB’ye girmek istiyorduk ki? Hatırlayan var mı? Hatırlayan bir tarafa o nedenler kaldı mı? AB kendini kurtaramıyor, yoksa onlar mı bize başvurmalı? Sorular garip gelebilir ama, bugün AB’ye girmek için 1 tane se

Kaç yıl oldu, artık kimse geri dönüp bakmıyor. Avrupa Birliği’ne girmenin ne heyacanı kaldı ne de tadı. Esasen neden girmek istediğimizi hatırlayan da, hatırlayan olsa da o nedenler de pek yok.

Bugün Türkiye’de “AB’ye girmek istiyor musunuz” diye tek soruluk bir anket yapılsa, ne çıkar belli değil. Burada büyük pay AB’nin. Bekletmekten usandırdığı gibi, hiç adil de davranmadı.

Oyalayıp durdu. Dahası, her bir AB ülkesi dönem başkanlığını ele geçirdiğinde, kendi meşrebine göre Ankara’ya taviz dayattı. Şimdi de durum farklı değil. Bir çok müzakere başlığı şu veya bu sebeple ama illa sudan sebeplerle askıda.

Oysa Türkiye bir çok faslı açma prosedürünü, hatta bizzat Dışişleri Bakanı Ali Babacan’ın dediği gibi, “bir açılsa, kapatma prosedürünü” tamamlardı.

Yani değişen birşey yok. Daha doğrusu Türkiye değişti ama AB yerinde kaldı. Bu durumun onlar da farkında. Türkiye’nin AB’den uzaklaştığını hem düşünüyorlar hem söylüyorlar.

Peki ne yapıyorlar? Hemen hiç! Çünkü zaten var olan dertlerine her gün bir yenisi ekleniyor. Bir kere AB’nin başat ülkeleri ortak tavır almak bir yana şu sıralar düşman gibi.

Almanya, Fransa, İngiltere, İtalya ayrı tellerden çalıyor. Sürekli olarak bir ülke sorun çıkarıyor. Bugün biri referandumda örneğin AB anayasasına “hayır” diyor, herşey sil baştan yapılıyor, yarın bir başkası.

Yetmezmiş gibi, yeni ekonomik kriz bu çatlakları iyice açıyor. Örneğin şu sıralar eski Doğu Avrupa ülkeleri çöktü çökecek. AB umursamıyor. Umursasa da gücü yok.

Biz yıllardan beri bekliyoruz ama onlar da yıllardan beri bir tür “ortak uygulamalar prospektüsü” sayılabilecek ana maddeler de bile uzlaşamıyor.

Eğer AB, Türkiye için ekonomik bir çıkış noktası sayılıyorsa, o defter kapanalı çok oldu. Her bir AB ülkesinin durumu diğerinden beter.

Başka? Eskiden, “AB’ye girersek elimizi kolumuzu sallaya sallaya Avrupa’yı gideceğiz” deniyordu. Hala gidilemiyor ama Türklerin de “illa gidelim” diye tuturduğu bir hâl yok.

Zaten bir kısmı, “Türkiye bütün şartları sağlasa bile referanduma gideriz” diyerek işi “çıkmaz” yokuşa sürüyor, bir kısmı da “madem tam olmuyor, yarım olsun” diyerek farklı üyelik formülleri öne sürüyor.

Kaldı ki Türkiye’nin “havası”da, “aman nasıl olursa olsun ama olsun” değil. Bu yüzden AB’ye yönelik adımlar biraz ağır çekim atılıyor. Bu da AB’yi rahatsız ediyor.

Peki ama Türkiye’nin AB’ye tam üye olmak hiç mi nedeni kalmadı? Hiç değil. Bir tane var. O da, AB’nin demakratik kriterlerinin Türkiye’de bir tür teşvik havası, motivasyon yaratması.

Böylece demokrasi kalitesinin yükseltilmesi. Halihazırdaki AKP hükümeti bu gerekçeyi önemsiyor. Sorulduğu zaman bu noktayı işaret ediyorlar.

Ama bir başka cümleyi eklemekten de vazgeçmiyorlar; “Olmazsa, Ankara kriterleri der yolumuza devam ederiz”!

www.iyibilgi.com

Bu haber 1,076 defa okundu.