CHP'nin olmak ya da olmamak sınavı

26 Mayıs 2009 09:50 tsi
Kürt sorunuyla ilgili ‘ideal’ bir konjonktür ve ‘uyum’ olduğu söyleniyor. Yetmez. Bu noktada CHP’nin tutumu önem kazanıyor. Bir zamanlar reformcu iken sonrasında ‘istemezükçü’ olan CHP Güneydoğu’ya çıkarma

Kürt sorunuyla ilgili AKP’nin izlediği “açılım” siyaseti meselenin demokratik, barışçıl çözümü yönünde beklenti içerisindeki kamuoyunu hayli umutlandırmış durumda.

Eğri oturup doğru konuşmak lazım. Bu sorun, tek başına AKP hükümetinin sorunu değil; Türkiye’nin bir sorunu. Ve hem de Cumhurbaşkanı Gül’ün ifadesiyle “Türkiye’nin en büyük sorunu”… Böyle olduğu içindir ki büyük bir siyasi mutabakata ihtiyaç var.

Devletin zirvesinde olduğu belirtilen “uyum”, kuşkusuz adımlar atmak, açılım yapmak için çok ciddi bir avantaj oluşturuyor. Ama bu “uyum” durumunun hiç değilse mecliste temsil edilen partiler açısından da gerekli olduğunun altını çizmek gerekir.

Bu gereklilik, elbette ki öncelikle CHP’yi akla getiriyor.

CHP, bir dönem peş peşe neredeyse her kurumun hazırladığı veya hazırlattığı Kürt sorunu konulu raporları ilk hazırlatan ve sonuçlarını kamuoyuna açıklayan partidir. 1990’lı yılların ilk yarısı boyunca da CHP, sosyal, ekonomik, kültürel önlemler almak gerektiğini savunan bir pozisyondaydı.

Sonra “ne oldu ise oldu” ve özellikle AKP iktidarları döneminde CHP, mevcut çözümsüzlük durumunun sürmesinden yana milliyetçi, yer yer de militer bir üslubu benimsedi. Bu siyaset ve üslup değişikliğinin doğrudan bir sonucu olarak CHP, Doğu ve Güneydoğu illerinde neredeyse silindi.

DTP’nin “özgün” durumu ve politik çizgisini bir kenara bırakacak olursak, AKP’nin bölge insanının ilgisine mazhar olmasının en büyük nedeni de sorunu çözme konusunda en azından bir “niyet” taşıdığını deklare etmesidir.

CHP, 29 Mart seçimlerinden ciddi sonuçlar çıkardığına dair herhangi bir değişim işareti vermiyor. Yönetim vitrininde bazı değişikliklere gideceğine kesin gözüyle bakılıyordu; ama o kadarını bile yapmadı.

CHP’nin Kürt sorunu konusundaki tutumu ne olacak? Daha sorumlu bir “Türkiye partisi” ciddiyet ve sorumluluğuyla hareket edip etmeyeceğinin en önemli göstergesi, bu sorunun cevabıyla beraber netlik kazanacak.

CHP lideri Deniz Baykal, haftaya Doğu ve Güneydoğu illerimizden bazılarına yönelik bir geziye çıkıyor.

Baykal’ın bu gezi esnasında vereceği mesajlar için iyimser ve “değişen bir şey olmayacak” yorumları yapanlar var. Kesin olan şu: Meseleyi bir siyaset ve muhalefet argümanı olarak kullanmak, sorumlu bir siyaset tarzını esas almakla bağdaşmıyor. Çünkü sorun artık “istismar” etmeyi kaldıracak gibi değil.

Kesin olan diğer bir husus, “ne yaparsanız yapın sırf siz yaptığınız için karşı çıkacağız” şeklinde özetlenebilecek siyaset tarzının, sahiplerine hiçbir şey kazandırmadığının çok açık olduğudur.

Bu tarz sahiplerine bir şey kazandırmıyor, ama Türkiye’ye hepimiz için çok değerli olan zamanlar kaybettiriyor. Yeni, sivil, demokratik bir anayasa konusunda takınılan “takoz” siyaseti bunun en bariz örneği.
CHP’den “değişim” bekleyenlerin bazı somut hususlara dikkat etmesi gerekiyor. Bunlar, birbiriyle son derece ilişkili, bağlantılı sorunlar. Ergenekon, anayasa ve Kürt sorunu… “Değişim” sloganları atmak değil, ona gerçekten cesaret etmek önemli.

Yoksa, açık söyleyelim, 2 yıl sonra yeniden sandık başına gidildiğinde baraj altında kalacak bir CHP ihtimaline herkes şimdiden kendini alıştırmalı…

www.iyibilgi.com analiz

Bu haber 709 defa okundu.