Dünyayı ıskalamayalım: Artık kolları sıvama zamanı!

30 Ağustos 2007 12:01 tsi
Türkiye tüm ulusuyla kazandığı o büyük zaferin 85. yılında daha ileriye nasıl gidiliri değil, Köşk’e çıkan türbanı konuşuyor. Zeminsiz korkular enerji kaybına neden oluyor. iyibilgi “kapıda bekleyen acil sorunları” yazıyor ve uyarıyor: T

“İçeride enerji kaybına tahammülümüz yok. Tüm enerjimizi ülkemizin kalkınma ve refahına vereceğiz.” Bu sözler dünkü GATA mezuniyet törenine yansıyan asker-siyaset “mesafesi” ile ilgili bir soruyu yanıtlayan Başbakan Erdoğan’a ait. Dört aydır Köşk merkezli gerilim yaşayan ve şüphesiz bu gerilimin dışa dönük enerjisini tükettiği Türkiye’nin daha fazla zaman kaybına tahammülü yok diyor Başbakan. Erdoğan söylediği için değil, bir gerçek olduğu için bu sözlerin altına imza atıyoruz. Uzun bir süredir iyibilgi olarak tam da bu gerçeği vurguluyoruz. Enerji kaybına, vakit kaybına tahammülümüz yok diyoruz. Başbakan ile ileriye bakmak konusunda örtüşüyoruz. Bu yüzden dün bu sözleri tarihi olarak niteledik. 

Üstelik bugün 30 Ağustos zafer bayramı. Seksen beşinci yıldönümünü idrak ettiğimiz bu büyük zafer Türkiye’nin gücü ile ilgili bize fikir vermeli. Temelsiz korkularımız kendimize güvenimizi yıpratıyor, enerjimizi daha çok çalışarak Türkiye’yi büyütmeye harcayacağımıza, iç çekişmelerle dünyayı ıskalıyoruz. Halbuki geçtiğimiz hafta emekli olan hava Kuvvetleri Komutanı Faruk Cömert’in eşsiz saptamasında vurguladığı gibi “birbirimizden kuşku duymak yerine birbirimizi daha iyi anlamaya çalıştığımızda, sorunlarımızı açık yüreklilikle konuşarak, düşüncelerimizin farklılığından kaynaklanan dinamizmi harekete geçirebildiğimizde ülkemizin bütün problemlerinin üstesinden gelmemiz hiç de zor olmayacaktır.”

İyibilgi olarak bu sözlerin de altına imza attık. Çünkü Cömert’in bu sözleri kavgayı değil uzlaşmayı, çatışmayı değil diyaloğu, enerji kaybını değil verimliliği işaret ediyor. Ancak Türkiye’yi geleceğe umutla taşıyacak bu uzlaşma vurgusu sözde kalmamalı, özde olmalı. Hükümetin de Genelkurmayın da Türkiye’ye zaman kaybettirecek davranışlardan kaçınması yarınlara güvenle bakmamızı sağlayacaktır.

İyibilgi olarak temelsiz kaygılarımızı bir kenara bırakalım, dünyayı ıskalamayalım diyoruz. Çünkü dünya hiç olmadığı kadar hızlı dönüyor. Dünyanın geleceğini şekillendirecek yeni bir düzenin yapıtaşları teker teker yola döşenirken, Türkiye özellikle bölgesinde önemli tehditlerle yüzleşiyor. Dün bu sitede ASAM’ın üç değerli uzmanından görüşlere yer verdik. Serhat Erkmen Irak’ı anlattı bize. Hükümet krizinin Amerika Irak’tan çekilmeden ülkeyi üçe bölebilecek kadar tehlikeli bir hal aldığını söylüyor. Arif Keskin “korkarım ABD-İran ilişkileri finale geliyor, iki seçenek var ya anlaşacak ya da savaşacaklar. Süreç hızla çatışmaya doğru gidiyor” diyor. Dr. Deniz Altınbaş Fransa’nın değişen Ortadoğu politikasını anlatıyor. Irak’ta doğan güç boşluğunun ülkeleri harekete geçirmeye başladığını belirtiyor.

Türkiye’yi yakından ilgilendiriyor Ortadoğu. Bir komşusunun toprakları fiilen kaosun şiddetinde kavruluyor. Uzmanların uyarısı dikkate alındığında diğer komşusunun da geleceği pek parlak görünmüyor. Ortadoğu’nun barışa kavuşması için temel şart olan İsrail-Filistin anlaşmazlığı bölgenin istikrarını yıllardır tehdit ediyor, ancak bu tehdit hiçbir zaman bugünkü gibi olmadı. Bununla ilgili bir planımız var mı? ABD’de yayınlanan önemli bir gazete Türkiye’nin değerinin anlaşılması, Washington’un Ankara’ya her hangi bir devlet gibi bakmaması, onu özellikle Ortadoğu barış sürecine katması gerektiğini vurgulamıştı geçtiğimiz hafta. Dışarıdan gözüken değerimiz, içeriden bakınca anlaşılıyor mu? Peki, Kuzey Irak? Türkiye, Kuzey Irak’ta aslında kendisiyle yüzleşiyor. Birçok ülkenin “at koşturduğu” Kuzey Irak, Türkiye’nin önyargıları yüzünden ülkemin avuçlarından kayıp gidiyor.

Ajandamız bundan ibaret olmamalı elbette… Türkiye sadece Ortadoğu ile ilgilenemez. Balkanların kaderi Türkiye’nin kaderiyle doğrudan bağlantılı. Kosova ne oldu, Türkiye dört aydır bu soruyu sormuyor. Rusya Balkanlar’da ne yapmaya çalışacak, enerji politikaları Türkiye’yi ve çevresini nasıl etkileyecek, Akdeniz’de nüfuz mücadelesinin seyri nereye gidecek, tartışmıyoruz… AB ile ilişkiler ve Kıbrıs ajandamızda mı? Peki, Afrika? Uzak Asya? Her hafta bir yabancı dergiye kapak olan Çin nereye gidiyor? Dış haberlerimize yansıyor mu?

Soğuk Savaş sonrasında şunu soralım artık kendimize: Biz neyiz ve ne olmak istiyoruz! Ne yapmak istiyoruz? O büyük zaferin 85. yıl dönümünde, Atatürk’ü ve silah arkadaşlarını, o mücadeleye destek vermiş herkesi rahmet ve saygıyla anarken bu soruyu tekrarlayalım kendimize. Önümüzde iki şık olduğunu görelim: Büyümek ya da küçülerek kaybolmak. Üçüncü bir seçeneği yok bunun. Dünya hızla dönüyor, dönerken büyümeyeni eritiyor. Hem de hiç olmadığı kadar gizlice, hiç olmadığı kadar acımasızca. Yaşamak için büyümek, büyümek için el ele vermek zorundayız. Bu mesajı veren Başbakan da olabilir Hava Kuvvetleri Komutanı da. Yüksünmeden altına imza atmalıyız.

Yahya Bostan

Bu haber 462 defa okundu.