"Türbanlılar da tarafsız olabilir"

23 Ocak 2008 11:21 tsi
Taraf gazetesinin genç yazarı Yıldıray Oğur, bugünkü yazısında başörtülü hizmet verenlerin tarafsız olamayacağı iddiasına yanıt veriyor ve soruyor: Şemdinli ve Dink mahkemelerinin başı açık hakimleri tarafsız olabildiler mi? Oğur'a göre tarafsızlık başın

Yıldıray Oğur/Taraf

Bir de başörtülü hâkim baksın bu davaya

Nasıl başlasam söze. “Bu ülke için hizmet alan da hizmet veren de şereflidir” desem konu açılır mı kendiliğinden. Bugüne kadar başörtülü kadınlar mahkemelere gittiler. Kürsülerde hep başı açık erkekler ve kadınlar vardı. Hem de kadın nüfusunun yüzde 70’nin başı kapalıyken. “Kızmadılar, üzülmediler ‘bunlar tarafsız olamaz’ deyip kendi mahkemelerini kurmadılar” deyip vicdanlara mı oynasam.

Kimse ikna olmadı herhalde, homurtular hemen başladı:

“Yok artık. Olmaz bu ama. Bak buna da ben karşıyım ama. Bu gerginlik çıkarmaktır ama. Ben bile inanacağım Malezyalaştığımıza. Tamam, üniversiteye girsinler ama devlet memuru olamazlar, hâkim hiç olamazlar. Mümkün değil. Gel hacım hizmet alan hizmet veren ayrımında anlaşalım. Bak onun için bile Danıştay’ı Yargıtay’ı ayaklandı. Hâkim de olsun dersen artık kesin darbe olur. Hem ben bir mahkemede başörtülü bir hâkim görürsem o mahkemenin tarafsızlığına nasıl inanacağım.”
 
Susalım lütfen. Hep birlikte önce bir sessizliği sağlayalım. Iddia makamı ne diyor “Başörtülü hâkim görürsem onun tarafsız olduğuna nasıl inanacağım?”

Yaz kızım. Gerekçeli kararımı açıklıyorum. Bir daha da bana böyle davalarla gelmeyin ama.
Emin Çölaşan’ın eşinin Danıştay’da başkanlığa oynayan üst düzey bir hâkim olduğunu biliyoruz. Emin Çölaşan’ı da yakinen tanıyoruz. (Kendisi artık emekli bir gazeteci yeni nesil belki duymamış olabilir adını. Yeni başlayanlar için lütfen bakınız Yunanistan’da orman yakan, Kerkük’te bina uçuran kahraman Sabah Ketene yazısı.)

Şimdi bu şartlar altında Danıştay’da Bayan Çölaşan’ın bakacağı davalarla ilgili “acaba tarafsız mı” şüphesi taşımamız doğru mu? Değil. Çünkü ideolojisi, soyadı ne olursa olsun eşi, çocuğu, babası her kim olursa olsun Danıştay’da hâkim olmuş birinin alacağı tüm kararları tam bir tarafsızlık içinde sadece metinlere, yasalara bakarak almasını bekliyoruz. Ve ancak verdiği kararlarla yargıç olarak konuştuğunda, metinden şaşarsa onun tarafsızlığını sorgulayabiliriz. Ağzını bile açmadan mahkeme kürsüsüne oturuşundan, soyadından tarafsız olup olmadığı sonucunu çıkaramayız. “Eşinin fikirlerinin yüzde birine bile katılıyorsa vah halimize” diyemeyiz.

Adı konmamışsa da Anayasa Mahkemesi’nin Özal tarafından atanmışlar, Sezer ve Demirel tarafından atanmışlar olarak ikiye bölündüğünü de biliyoruz. Galiba dokuza iki bu oran. Anayasa Mahkemesi’nin 367 kararını da biliyoruz. Ama biz yine de Anayasa Mahkemesi bu davada kesin bu kararı verir diyemiyoruz, diyemeyiz. Kim tarafından atanırsa atansın, üyelerden biri hangi partinin eski üyesi olursa olsun Anayasa Mahkemesi tarafsızdır ve üyeler kendi kişisel kanaatlerine, baskılara göre değil Anayasa’ya göre hüküm verir, inanıyoruz.

Yargıtay haftalardır başkanını seçemiyor. 22. tur yapıldı. He turda beş kez oy veriliyor. Yani Yargıtay 110 oylamadır başkanını seçemiyor. Adaylar hemen hemen aynı oyları alıp duruyorlar ve kimse yeterli 125 oya ulaşamıyor. Neden? Neyi paylaşamıyor yargıçlar? Başkanlık koltuğunda oturmak çok mu önemli? Işi gücü bırakıp günde beş kez sandığa gitmek çok mu zevkli? Bunun yargıya ne faydası var? Çok belli ki burada kişisel ihtiraslardan çok daha köklü politik bir hesap var. Ve biliyorlar ki kimin başkan olacağı da hukuki-politik olarak çok önemli. Kimse kimseye o yüzden jest yapmıyor. “Buyurun siz başkan olun” demiyor. Tüm bunlara rağmen yargıçların günde beş kez oy verdikleri politik görüşleri ne olursa olsun, kürsüye oturduklarında yasaya göre hükmedeceklerine inanmak zorundayız. Tarafsız olduklarını kabul ediyoruz, etmekten başka çaremiz de yok.

Son zamanlarda bir takım mahkemelerin gerekçeli kararları açıklandı. Mesela Arat Dink davasının gerekçeli kararı. Kararı yazan yargıç Tuncay Özkan’ın kitaplarından alıntılarla siyasi bir manifesto yazmış, aslında Ermeniler bizi hep arkadan vurdu demişti. Şimdi mesela bu yazıdan dolayı ben bu hâkimin karşısına çıksam onun tarafsızlığını daha oturum başlamadan nasıl yargılayabilirim? Bu insafsız olmaz mı?
 
Yani diyeceğim şu; Şimdi siz tüm bu hâkimlerin, yargıçların, Şemdinli’yi bombalayan ast subayları serbest bırakan mahkemenin, Ferhat Sarıkaya’yı meslekten atan, bunların hepsinin başı Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu’nun, onun da bağlı olduğu sekiz asker için “Keşke ölselerdi” diyen Adalet Bakanı’nın tarafsız olduğuna inanıyorsunuz, hâlâ başınıza bir hal gelince mahkemeye koşuyorsunuz da mahkeme kürsüsünde daha ağzını bile açmamış oturan başörtülü bir kadın hâkim görünce mi tarafsızlık kriziniz tutuyor?

Bugüne kadar mahkeme kürsülerinde hep başı açık erkekler ve kadınlar oturdular. Ne faili meçhul cinayetler aydınlandı, ne büyük devlet adamlarına dokunulabildi, ne Susurluk aydınlandı ne de Şemdinli. Demek ki başın açık olmasıyla tarafsızlık arasında herhangi bir mantıksal ilişki yok.

Başörtülü hâkimler baksaydı bu davalara sonuç farklı olurdu da diyemeyiz. Çünkü hâkimler örtülü ya da örtüsüz olan başlarıyla değil, yasalarla hükmediyorlar. Öyle değil mi? Size soruyorum iddia makamı. Yoksa öyle değil de bu yüzden mi “başörtülü hâkimler tarafsız olamazlar” isyanı. Herkesin bildiğini bizden saklamayın, tanıklık edin ve kurtulun.

Bu haber 652 defa okundu.