Bu kriz fırsat doğurur

7 Ağustos 2008 11:13 tsi
Cumhurbaşkanı Gül’ün 21 üniversiteye rektör atamasından sonra akademi camiasından arda arda istifa haberleri geldi. Karşı çıkılan ne? Cumhurbaşkanı Gül’ün listenin ilk sırasındaki isimleri atamaması… Peki, bu anormal mi? Hayır. Sistem bö

Türkiye gariplikler ülkesi… 12 Eylül’de Türkiye’nin başına ‘musallat’ olan YÖK kanunu çerçevesinde yaşanan tartışmalar yıllardır aynı, ancak iki gündür pozisyonlar değişmiş… Sebebi basit: Daha önce YÖK sistemi sayesinde görev alan, rektörlük dekanlık makamlarına oturanlar, şimdi Türkiye’de yaşanan iktidar değişikliği sonrası aynı sistemle görevlerinden oluyorlar. Daha önce bu sistemle göreve gelenler sistemin değişmesi için hiçbir girişimde bulunmadılar. Erkan Mumcu’nun Milli Eğitim Bakanlığı döneminde hazırlanan YÖK reformuna olabildiğince karşı çıktılar. Karşı çıkmaları demokratik bir haktı. Ancak alternatif getirmediler. Yaptıkları sadece ‘istemezükçü’ muhalefet tarzıydı. Türkiye’ye enerji kaybettiren, ülkeyi kısır döngü içine sokan ‘istemezükçü’ muhalefet.

Ancak AK Parti de az değil hani… YÖK Başkanı Erdoğan Teziç’ken hazırlanmıştı o reform paketi. Türkiye için faydalıydı. Elbette o reform çalışmasının rafa kalkmasında şimdi atamaları eleştirenlerin o dönemde hükümet üstünde kurdukları baskının payı büyük. Ancak AK Parti hatayı şurada yaptı: YÖK’e kendisinin atadığı bir isim Başkan olunca reform talebini asgari düzeye indirdi. Yani ‘kurum bana geçti’ mantığı…

Oysa biz kapatma davasıyla yaşanan süreçten tüm Türkiye olarak önemli bir ders çıkardık: Türkiye’de yanlışlıklar varsa bunlar baştan ortadan kaldırılmalı. Çünkü bugün sana, öbür gün bana karşı kullanılabilir konjonktüre göre. Parti kapatma yasası gibi… Bugün güçlüyüm diye o antidemokratik yasayı demokratik bir düzenlemeyle yenilemeyince karşına çıkarıveriyorlar. Aynı şey YÖK için de geçerli. AK Parti bu ülkeyi elli yıl yönetmeyecek. O halde Türkiye için iyi olan YÖK’ün kaldırılması ve yerine daha demokratik bir üniversite sisteminin kurulmasıysa, bu YÖK’ün başında kim olduğuna bakılmadan gerçekleştirilmeli.

Üstelik üniversitelerde demokratik değişiklik için şu anda tüm şartlar hazır: Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, demokratik ve çağdaş bir düzenlemeye hayır demeyecektir. Düzenlemeye imzasını atacaktır. YÖK, kurum olarak kendisini ortadan kaldıracak bu düzenlemeye karşı çıkmayacaktır. En azından Yusuf Ziya Özcan’ın böyle davranmasını kimse beklemiyor. Erdoğan hükümeti gerçekleşecek reformla uzun bir süredir istediği bir değişikliğe ulaşmış olacak. Üstelik daha önce bu çarpık sistemi savunanlar, artık makamlarını da kaybettikleri için yeni düzenlemeye evet demek zorunda kalacaklar. Yani ‘konjonktürel demokratlık’ ortaya koyacaklar.

Ancak tabii ki yeni kurulacak sistemin 'eski sisteme kök salmış' yapıları da ortadan kaldırması gerekiyor. Şöyle söyleyelim: Örneğin bir isim sadece seçimle rektör olacaksa bu ne kadar demokratik olur, onu sorgulamalı. Çünkü üniversitelerde nasıl bir kadrolaşma olduğu, yıllardır koltuğunu sağlamlaştırmak isteyen kimi rektörlerin nasıl kendine yakın isimlerle üniversiteleri doldurduğu bilinen bir gerçek. Şimdi isim vermeyelim... Ancak başta Ankara olmak üzere kimi üniversiteler belli ideolojik odaklanmalarla anılır. Kimisinde 'sağcılar' çoğunluktadır ve genel akademik omurgayı onlar belirler, kimilerinde başkaları. Yeni sistem kurulurken tüm bu 'statükocu' yapılanmalar ortadan kaldırılmalı. Yoksa sadece YÖK ortadan kalkmış olur, çağdaş eğitim alanında bir adım ileriye atılmaz...

İşte bu yüzden iyibilgi olarak yaşanan bu tartışmayı olumlu buluyoruz. Her ne kadar ‘makamlarını’ kaybedenlerin, daha önce Cumhurbaşkanı Sezer’in sadece iki oy almış bir adayı rektör yapmasına ses çıkarmayanların, yani sistemden beslenenlerin şimdi ‘demokratik üniversite’ istekleri kulağa pek samimi gelmese de artık üniversitede reform için önemli bir kapı aralanmış görülüyor. Türkiye o kapıdan içeriye girmeli…

iyibilgi.com

Bu haber 1,533 defa okundu.