Parçaların birleştirdikleri

7 Ağustos 2008 13:06 tsi
"Saldırının detayları ortaya döküldükçe öğreniyoruz ki ABD zamanlama konusunda gayet titiz davranmış ve saldırı için Japon halkının dışarıda bulunduğu en yoğun zamanı tespit etmişti." Neslihan Akbulut Hiroşima ve Nagasaki'ye atılan bombaların iç yüzünü

Bugün 6 Ağustos. Japonya’nın Hiroşima kentine “küçük oğlan” adındaki atom bombası 63 yıl önce bugün düştü. 140 bin insan bir anda yanarak can verdi. Bundan üç gün sonra ise Nagasaki kentine bu defa öncekinden 1,5 kat daha etkili “şişman adam” adı verilen ikinci bomba atıldı.

Coğrafi şartların “elverişsizliği” nedeniyle bu defa daha az sayıda kişi yine feci şekilde haşlanarak can vermişti. Ancak saldırının zamana yayılan etkileri bu ilk dalga sonrasında da yüz binlerce insanın ölümüne bir o kadarının da sakat kalmasına neden oldu. Hiroşima ve Nagasaki’de bu tarihlerde her yıl anma törenleri düzenleniyor.

 Dünya üzerinde tek seferde en büyük yıkım ve katliamın gerçekleştiği bu gün sadece Japonya için değil bütün insanlık için hem bir yas hem bir ibret vesikası. O korkunç günlerden objektife yansıyan ise vücudundan yanık deri parçaları sarkarak koşan çıplak bir çocuk fotoğrafı.

Barış ve adaleti sağlamak iddiasıyla kurulan Birleşmiş Milletlerin tanıtım filminde belirtildiği üzere İkinci Dünya Savaşının son zamanlarına denk gelen bu iki katliam o tarihte müzakereleri süren Birleşmiş Milletler Sözleşmesinin imzalanmasını hızlandırmıştı. O tarihlerde dünya devletleri savaşıyordu. Naziler Avrupa’yı yakıp yıkmış, sonrasında Rusların kendilerine galebe çalması ile en büyük yıkım yine kendi ülkelerinde olmuştu.

Tam da bu savaşa “dur” demek için 51 ülke bir araya gelmişken Japonya’nın iki kentine üç gün arayla iki atom bombası atıldı. Atom bombasına gelinceye kadar ve sonrasında öznesi olan cümlelerle anlatılan tarih konu Japonya’da olanlara gelince pasif cümlelerle ifade edilmekte: 

“Hiroşima ve Nagasaki’ye atom bombası atılmasıyla birlikte böyle bir sözleşmeye ihtiyaç duyuldu...”
 Ama bu defa ‘faili meşhur’ bir saldırıdan söz ediyoruz: faili ilan edilmeye gerek duyulmayacak kadar meşhur ve planlı bir saldırıdan.

Saldırının detayları ortaya döküldükçe öğreniyoruz ki ABD zamanlama konusunda gayet titiz davranmış ve saldırı için Japon halkının dışarıda bulunduğu en yoğun zamanı tespit etmişti. Böylece aynı anda mümkün olduğunca fazla kişi katledilebilecekti. İnsan eliyle yaratılan en büyük felaket olarak nitelenen bu katliamdan yaklaşık 1 buçuk ay sonra 29 Ekim 1945’te Birleşmiş Milletler New York şehrini merkez edinerek 51 ülkenin katılımıyla küresel sorunlarla savaşmak üzere resmen kuruldu. Art arda eklenen bu kadar tarihsel gerçekliğin ardından mevcut durum tanıtım filmine pasif cümlelerle yansıtıldı: atom bombaları Japonya’nın ortasına düşmüştü.

Bu felaketten 63 yıl sonra ABD başkanlık yarışında Bush yönetiminden muzdarip ya da ona muhalif Amerika halkının yeni umudu olarak desteklenen Barrack Obama televizyon ekranlarından ilan ediyordu: “Nükleer silahları teröristlerin ellerinden alacağız.” Bazıları Obama’nın terörist kelimesini kullandığına duymadan inanmadı, bazıları ise “rakipleri onu zayıflıkla suçladığı için bunu söylemek zorunda kalmıştır” yorumunu yaptı. Aslında Obama çok yerinde bir vaatte bulunuyordu, eğer ABD başkanlığına seçilirse kesinlikle nükleer teknolojiyi küresel katliamları planlı bir şekilde gerçekleştirmiş teröristlerin elinden alması gerekiyor.  

www.iyibilgi.com Neslihan Akbulut

Bu haber 1,041 defa okundu.