Türkiye tehlikeli sularda yüzüyor!

21 Ağustos 2008 13:52 tsi
Türkiye’nin uluslararası ilişkiler politikası, son dönemde farklı bir yöne esmeye başladı. En önemli müttefiki ABD’yi ve Batı’yı ‘kırmadan’, kendi yol haritasında ilerlemeye çalışan Türkiye’nin, biraz düşünüp kendine te

Ülkemiz, üst üste yapılan olaylı ziyaretlere sahne oldu bu ara. Dünya da, onca sorunun içinde, oturup bu ziyaretleri, izledi ve değerlendirdi. Önce Hamas lideri, geçen hafta Ahmedinejad ziyareti derken, şimdi de ‘soykırımcı’ olarak nitelendirilen Sudan lideri El Beşir Türkiye’de. Peki, bu trafik neden yaşanıyor? Bu ziyaretleri kabul eden Türkiye’nin amacı ne? Batı’nın ve neo-conların pek de sıcak bakmadığı bu ziyaretler, Türkiye’i etkiler mi? İyibilgi soruyor, Uluslararası Stratejik Araştırmalar Kurumu (USAK) Başkanı Sedat Laçiner yanıtlıyor…

Dünyanın soykırımcı olarak nitelediği El Beşir’i Türkiye neden davet etti?

Dikkat ederseniz El Beşir ve Ahmedinejad ziyaretleri çok yakın zamanda oldu. Bundan özellikle ABD ve İsrail rahatsız olabilir, ama Kafkasya’da yaşanan olaylar nedeniyle kimse bunun üzerine gitmiyor. Ama bir yerlere yazdılar. Burada düşünülen, Türkiye’nin din merkezli bir devlet olacağı. Bu nedenle bu iki ziyaretin ardı ardına olması iyi olmadı.

Peki, ABD, İsrail ve Batı’nın tutumu ne olacak?

Türkiye, El Beşir’le ilgili ABD ile aynı görüşte değil. ABD, bu bölgede soykırım etiketini anında yapıştırır. Açıkçası ben Sudan’ın haksız eleştiri aldığını düşünüyorum.

Eğer eleştiriler haksızsa, o zaman neden Sudan’ın üzerine gidiliyor?

Hedef alınmasının iki nedeni var: Birincisi ezildiği belirtilen halkın Hıristiyan olması. İkinci neden ise, Çin ile müttefik oluşu. Sudan’ın ürettiği petrol, doğrudan Çin’e gidiyor. Batı’ya gitmiyor. Bu da ABD ve İsrail’i rahatsız ediyor.

Türkiye'nin amacı diyalog kurucu olmak

Batı ile müttefik olan Türkiye, neden bu bölgeye yakın duruyor?

Türkiye’nin tezi şu: Ben bu ülkelerle diyalog kuruyorum. Politikalarına katılmıyorum, ama izole de etmiyorum. Ben onları uyarıyorum. Türkiye izole etmektense, sorunları diyalog yoluyla çözme yoluna gidiyor. 

Ama bu politika, Türkiye’nin ilişkilerini etkilemez mi?

Türkiye’yi etkileyecek olan, neo-conlar ve İsrail’dir. Ama onlar da etkilemez. Çünkü onlar, Sudan, İran gibi ülkelerle konuşmanın dahi suça ortak olduğu düşüncesinde. Batı etkileniyor, ama o da çok karışmıyor. Türkiye’nin eleştirilerini dostça yapması, dünyaya entegre olası iyi olabilir. Ama Türkiye tehlikeli sularda yüzüyor. Dolaştığı her su, köpek balıklarıyla dolu. Ben dünya barışına katkı sağlıyorum, demek yeterli değil.

Türkiye’nin söylemi yeterli değilse, eylemi ne olmalı?

Önce uluslararası toplumu hazırlamalı. Bence Cumhurbaşkanı Gül, El Beşir ziyaretinden önce Batılı gazetelere yazılar yazabilir, ya da demeç verebilirdi. Ama yapmadı. Gürcistan bile gazeteleri makale yağmuruna tuttu. Sadece Başbakan Erdoğan ve Gül’ün diyaloğu yeterli değil.
Haman liderinin Türkiye’ye gelmesi de Türkiye Türkiye’ye pahalıya patladı.
Türkiye’nin bilgi eksikliği var. Mesela, ‘Afrika’da çalışan kaç Türk var’. Bunu biliyorlar mı?
Türkiye’nin hızını besleyecek bir motor ve fren sistemi yok. Bilgi ve halkla ilişkiler de eksik. Niyet iyi ama ek önlemler ve ek kadrolar oluşturulmalı. Dünya kamuoyunda yaratılacak algı önemli. Uluslararası ilişkilerde imaj,gerçeğin önüne geçer. 
 
www.iyibilgi.com özel Seda Baştuğ

Bu haber 1,775 defa okundu.