Ahenk Birliği'nin 'daniskası' ol!

26 Ağustos 2008 12:41 tsi
iyibilgi'den Erdoğan'a 'daniska' uyarısı...

Başbakan’ın ‘daniska’ veya ‘yol açmak çevrecilik değil mi’ bakışıyla algıladığı ‘çevrecilik’, popüler muhalefet için nimet sayılabilir. Fakat Erdoğan’ın asıl eleştirilmesi gereken eksiği ‘unuttukları’! Evrende ve dünyada ‘ahenk birliği’ni unutmak, bir tuzağa düşmek anlamına geliyor! iyibilgi Ankara

Başbakan’ın ‘Çevreciliğin daniskası’ ve ‘Yol yapmak çevrecilik değil mi’ türünden açıklamaları, siyasi muhalefet açısından nimet sayılabilir. Bunlar doğal.

Ancak Başbakan’ın “çevrecilik” kavramını, üç-beş kişinin peşinden koştuğu “marjinal” bir akım olarak gördüğü intibaını veren bu bakış, bir yandan meselenin küçümsendiği diğer yandan da “bilinmediği” izlenimi yaratıyor.

Ama bunlar da nihayetinde “izlenim”! Esasan Başbakan bu konudaki ağır eleştiriyi, bu açıklamalarından veya imajından değil, “unuttuklarının”, “anımsaması gerekenlerden” hak ediyor.

“Yol yapmak çevrecilik değil mi” sorusu, pekala, “kanseri çocuklarımıza yediriyoruz” diyerek, yiyeceklerdeki zehiri anımsatan yetkililerden, örneğin bu yaz boyunca cayır cayır yanan ormanlarımızdan veya “kitlesel ölümler” yaşayan balıkların, on binlerce arının ölümü anımsatılarak karşılanabilir!

Bunların varlığı “çevreciliğe aykırı değil mi” diye sorulabilir. Ama şimdilik bunları da biraz öteleyelim. Ve konuya hem Batı tarzı hem de örneğin İslam anlayışı üzerinden başka bir dille yaklaşalım.

Ahenk Birliği…

Batı tarzı ve popüler “cevrecilik/yeşiller” yaklaşımının dünyadaki çevre sorunlarına yaklaşım içinde kullandığı bilimsel verilerin büyük çoğunluğu doğru. Ancak büyük bir eksiği var.

Bu eksik veya hata, çevre konularına gösterilmesi gereken azami dikkati; “önce(liğe)” insanı koyarak gösteriyor. Yani onlara göre, çevre üzerinde yaşanan tüm tahribat insanlığın sonunu hazırlıyor ve “bunun için” çevreye duyarlı olunması talep ediliyor!

Bu çok önemli bir ayırım. Zira bu anlayış, evrendeki ve dünyamızdaki tüm “yaşamı” ikincil pozisyona sürüklerken, esasen bu varlıkların korunmasının “insana yüklenmiş sorumluluk” olduğu bilincini de köreltiyor.

Oysa tüm yaşam formları ile insanoğlu arasında bir eşitsizlik var ise, bu sadece bizim onları “yaşatma/koruma” sorumluluğumuz! Bunun dışında insanı “üstün gören”, yukarı koyan bir bakış aksamaya mahkum!

İnsanı “yönetici” sayan ve bütünsel anlamıyla “çevreyi” insanın yönettiği, yönetmesi gereken bir “erk” saymak, esasen inisiyatifi insanoğluna bırakıyor! Bu da aslında “bizi yaşatan” dünyanın dengeleri üzerinde hem hak edilmemiş bir güç vehmi getiriyor hem de “iyi de kullanırız kötü de kullanırız, kime ne?” türü bir sakillik sunuyor.

Bu “batı tarzı” bir çevre bilinci! Oysa çok daha “mütevazı”, “kibirden uzak” bu topraklara ait çevrecilik, “uyum/düzen/ahenk” istiyor! Bunun sorumluluğu da bizzat insana ait.

İşte Başbakan’ın hatası da bu! Bunun elbette eleştirilmesi ama sanırız daha önce “anımsatılması” gerekiyor. Çünkü çevre ile ilgili tüm sorunların “basit ve hızlı” çözümü unuttuklarımızda yatıyor.

Yoksa, bölgemizde savaşlar bitmiş, barış sağlanmış, demokrasi gelmiş, Ergenekon halledilmiş, “oksijenin bittiği yerde” çok anlam ifade etmiyor!

Yarın: Çevreciliğin küresel politakadaki rolü! Al Gore’u alkışlayıp, yeşilleri küçümsersen ezerler. Evrenin kuralını,  gerçek alternatifi hatırla!

Bu haber 1,126 defa okundu.