Avrasya’nın kapıları bize nasıl kapandı?

28 Ağustos 2008 11:27 tsi
Kafkasya krizi, kendi derdi dışında Türkiye için beklenmedik bir garabet oluşturdu. Sovyetler döneminde bile Avrasya ile ilişki kuran Ankara, bir anda kapanan kapıların ardında kaldı. Bu durum, ‘çalmak istemediğimiz’ bir kapının önüne sürüklüy

Aslında durum elle tutulacak ölçüde somut ve kısa. Fiili durumu Rusya-Gürcistan savaşı, teorik başlangıcı ABD’nin Karadeniz’e çıkma hırsı ile başlayan süreç, Türkiye’yi hiç olmayacak bir konumu sürükledi.

Konu şöyle özetlenebilir; Türkiye’nin Avrasya’ya açılan üç kapısı var. 1) İran, 2) Gürcistan, ve 3) Ermenistan.

İran kapısı zaten ambargolu. Gürcistan kapısının son olaylardan sonra geldiği konum da belli. Ermenistan kapısı ise zaten kapalıydı. Bu “kara” kapıların şimdi daralması, Ankara’yı tarihi boyunca pek karşılaşmadığı bir sürece itekliyor.

Türkiye’nin Avrasya ile kara ayağı bir anlamda kesiliyor. Ama bundan daha tatsız olan, Türkiye ile Ermenistan arasında Batı tarafından desteklenen/baskılanan yakınlaşmada bu hâl bir sessiz koza dönüşüyor.

Daha makro ölçekli bir planın, küçük ayaklarından biri olarak görüldüğünde, Türkiye’ye sınırı olan bu ülkelerin tamamı şu anda problemli.

Ankara ve dünya doğal olarak Karadeniz’e odaklanmış durumda ama öte yandan, üçü de küresel oyunda taraf olmaya zorlanan bu ülkelerle Türkiye’nin kapıları işte böyle kapanmış oluyor.

Daha düne kadar son sırada bulunan Ermenistan kapısı ise bir anda olasılıklar içinde sanki en kolaya dönüşüyor.

Türkiye ve Ermenistan arasında karşılıklı yumuşama adımlarının (daha çok Ermenistan’dan geliyor ki, Ermenistan liderinin son açıklaması olan “Abdullah Gül’e yapılacak hareketi kendime sayarım” bu minvalde değerlendirilebilir.) Erivan konusunu nasıl Ankara’nın önüne sürüldüğünü gösteriyor.

Bu haber 1,352 defa okundu.