Ne yapılabilirdi?

0 0 0000 00:00 tsi

Eskiler şöyle rivayet ve bugüne hikayet ederler ki, Atatürk, Fethi Bey'i 'Şeyh Sait ayaklanmasını bildiren şifreli telgraflar gelince poker masasından kalkmadığı için' başbakanlık görevinden almış. Yıl 1925.

Ve de yerine İsmet Paşa'yı atamış, o da diktaya yönelmiş.

Atatürk yaptığı hatayı beş yıl sonra anlayacak, halkın tepkisini ve hoşnutsuzluğunu görünce Fethi Bey'e bir muhalefet partisi kurduracak, fakat bu partinin ömrü birkaç ay olacaktır. İş işten geçmiş, bürokrasi demirden kasnaklarını bütün ülkeye geçirmiştir. Bürokrasi Atatürk'e bile kafa tutmaktadır!

Kapatılması, daha doğrusu kendi kendini kapatmaya zorlanması için Menemen ayaklanması ileri sürülmüştür. Oysa Serbest Fırka'nın bu çok yerel ve çok küçük ayaklanma girişimiyle, üç beş hayvan yobazın işlediği cinayetle ilgisini gösteren kanıt yoktur. Halk 'kitle halinde' yeni liberal partinin peşine düşüyordu, bundan korktular, tırpanladılar.

Atatürk yanlış yapmıştır. Kurduğu devleti bürokrasiye teslim etmeyecekti! Kendini bürokrasiden sıyıracak, bir zümreden yana görünmeyecekti!

Aynı zamanda en yakın arkadaşı da olan Fethi Bey başbakanlıkta kalacak, ekonomiden hiç mi hiç anlamayan İsmet Paşa da dilerse asıl kendisi bir muhalefet partisi oluşturacak, oy alarak iktidara gelebiliyorsa gelecekti (bilindiği gibi CHP tek başına hiçbir serbest seçimi kazanamamıştır, 2007 seçimini de kazanamayacaktır)...

Hükümete 'diktatoryal yetkiler' sağlayan Takrir-i Sükun Kanunu hiç mi hiç çıkarılmayacaktı. Şeyh Sait ayaklanmasını bastırmak için diktaya gerek yoktu, 'yerel sıkıyönetim' yeterliydi; nitekim ordu gücüyle bastırıldı, Komünist Partisi'ni falan kapatarak, basını susturarak, toplumu 'ülke çapında muma çevirerek' değil...

Yani 'şablon' tersine çevirilecek, liberal işadamları iktidarda, bürokratlar ve solcular muhalefette olacaklardı. Çok partili sistem 'laik cumhuriyet ilkeleri çerçevesinde kalmak şartıyla' korunacak, terkedilmeyecekti.

'Kültür değişimi devrimleri' gene yapılacak, Atatürk, devrimlerin 'partilerüstü denetçisi' olacaktı! Tek partinin, CHP'nin aynı zamanda genel başkanlığını üstlenmek gibi bir hataya düşmeyecek, tarafsız olacak, Fethi'ye de İsmet'e de aynı ölçülü uzaklıkta kalacaktı!

Devrimler on yıla yayılmayacak, parça parça, taksit taksit değil bir çırpıda yapılacaktı.

1923 yılında İzmir İktisat Kongresi'nde alınmış olan 'serbest piyasa ekonomisi' kararından 1931 yılında dönülmeyecek, kapitalist yetiştirilecek ama devlet kapitalizmi yapılmayacaktı. Kapitalizm, kapitalistlere bırakılacaktı.

(Krize girmiş Amerikalı işadamları makine parklarını ölü eşek fiyatına satıyorlardı... Şevket Süreyya Aydemir, anılarında, 'paşam gelin şunları ucuz ucuz kapatalım, sanayileşmeye hız verelim' diye nasıl dil döktüğünü ve fakat 'İsmet Paşa'ya nasıl laf dinletemediğini' acı acı anlatır...)

Azınlıklar ezilmeyecek, sermayesi yokedilmeyecekti. Yabancı sermayeden korkulmayacak, 'kapitülasyonlardan' kaynaklanan tepki yüzünden yabancı sermaye kaçırılmayacak, defedilmeyecek, fakat denetim altına alınacaktı.

Ekonomik kalkınma ve sanayileşme ertelenmeyecek, bir işçi sınıfının doğmasından ve gelişmesinden de korkulmayacak, 'kültür devrimi' yapmakla yetinilip köylülüğün tasfiyesi gelecek kuşaklara bırakılmayacaktı (hala edebilmiş değiliz)...

Halk 'otarşi politikası' sonucu yıllarca ve yıllarca kötü Tekel malı kullanmak zorunda bırakılmayacak, böylece ülke çapında büyük bir hoşnutsuzluk yaratılmayacaktı.

Madem Stalin Rusyası'ndan da, Hitler Almanyası'ndan da farklıydık, niçin onların etkisi altında kaldık, niçin onların birtakım tasarruflarına özendik?

Gördüğünüz gibi Atatürk'ü eleştirdim, hadi beni de kürsüden uzaklaştırın!

Bu haber 217 defa okundu.