Solcular ve dindarların ortak paydası: TARAF

25 Haziran 2008 18:28 tsi
"Muhafazakar okurlar, Taraf’ta buldukları sol demokrat söylemi yabancılamadıklarını, giderek sahiplendiklerini anlatıyorlar. Muhafazakarlıkla ilişkisi olmayan okurlarsa Taraf’ın din ve Anadolu’yla barışık gazeteciliğini giderek daha ço

Yasemin Çongar/Taraf

Ortak payda bulacak hali ve aklı olanlar da var

Onu ilk kez 2004 yazında dinlemiştim.
Konuştukça adaleleniyordu.
Gövdesi, kolları, bacakları, boynu, parmakları ince uzun, kırılgan görünümlü bu genç adam kürsüde giderek büyüyor, her cümlede biraz daha heybetli bir hal alıyordu.
Boston’da, John Kerry’nin Bush karşısında aday olduğu başkanlık seçimleri öncesindeki Demokratik Parti Kurultayı’ndaydık.
Dünya basını, Barack Obama’yla ilk kez o gün o kürsüde karşılaştı.
Daha sonra kendisini Senato’ya da taşıyacak olan 2004 seçimleri, Obama’yı, post-modern Amerika’nın en iyi hatipleri arasına kattı.
Boston Kurultayı’ndaki o konuşmanın aklıma kazınan yanı, her başkanlık seçimi öncesi iki ayrı renge boyanan ABD haritasını delip geçmesiydi.
Cumhuriyetçilere oy veren güney eyaletleri kırmızı, Demokratları tercih eden Doğu ve Batı kıyısı ile Orta Batı Bölgesi maviydi.
Kırmızı eyaletler muhafazakar, sağ ve dindar, mavi eyaletler liberal, sol ve sekülerdi.
Bu ayrımın yapaylığını, iki Amerika’nın ortak paydalarını anlattı Obama.
“Kırmızı eyaletler, mavi eyaletler yok; Birleşik Devletler var” sözünü, hamasi bir birlik mesajına değil, demokratik ve insani ortak paydalara dayandırdı.
Dedi ki, “Bizi muhafazakar-liberal diye ikiye ayıran zihniyeti bir yana bırakın. Bu zihniyettekilere bir haber vereyim: Biz mavi eyaletlerde yaşayanlar muhteşem bir Tanrı’ya iman ediyoruz ve biz kırmızı eyaletlerde yaşayanlar kütüphane binalarında federal ajanların kol gezmesinden hoşlanmıyoruz. Mavi eyaletlerde de Minikler Ligi’nde beyzbol koçluğu yapıyoruz biz ve kırmızı eyaletlerde de eşcinsel arkadaşlarımız var.” 

    *  *  *

Onuncu cumhurbaşkanı Çankaya’dan indikten sonra ilk kez konuşmuş.
TÜSİAD’ın Anayasa Konvansiyonu kurulması önerisini “Açılımı izliyoruz. (‘Biz’ zamirine dikkat!) Ama ortak payda bulacak hal var mı” diye değerlendirmiş.
Hayatiyetlerini ülkenin demokratikleşmemesi üzerine kurmuş bir kesimin, kendileri dışında kimseyle ortak payda bulacak hali olmaması doğal ama ben, Ahmet Necdet Sezer’e ve onun birinci çoğul şahsına dahil ettiklerine bir haber vereyim:
Bu memlekette demokratik bir rejim ve insanca hayat hakkı üzerinden ortak payda bulacak hali ve aklı olanlar var; üstelik giderek çoğalıyorlar.

    *  *  *

Ahmet Altan dün yazdı:
“Muhafazakarlarla sol demokratların elele vermesi gereken bir dönemden geçiyoruz. Ortak bir amacımız var çünkü.”
Ben de eklemek istiyorum; ortak bir amacımız var, çünkü giderek ortaklaşan değerlerimiz var bizim.
Demokratik bir ülkede insanca yaşamak isteyenler olarak, bunun önüne engel çıkaran zihniyete karşı giderek ete kemiğe bürünen bir dayanışmamız var.
Ahmet Altan bu ortaklaşmayı örnekleyen okur mektuplarından birine kısaca yer vermişti sütununda.
Gerçekten de, Taraf yazarlarının ve yöneticilerinin elektronik posta kutuları benzer mektuplarla doluyor her gün.
Muhafazakar okurlar, Taraf’ta buldukları sol demokrat söylemi yabancılamadıklarını, giderek sahiplendiklerini anlatıyorlar.
İnançları ve hayat tarzları itibarıyla muhafazakarlıkla uzaktan yakından ilişkisi olmayan okurlarsa Taraf’ın kendini devletçi elitten ve temsil ettiği zihniyetten keskin bir çizgiyle ayırmış, din ve Anadolu’yla barışık gazeteciliğini giderek daha çok benimsiyorlar.
Taraf Yazı İşleri’nde her gün biraz daha anlıyoruz ki, kırmızı ve mavi okurlarımız yok bizim; demokrasiden taraf okurlarımız var.

    *  *  *

Yılın en uzun gününde bir yürüyüş yapıldı İstanbul’da.
“Darbeye karşı 70 milyon adım” hedefiyle yedi bin kişi Tünel’den Taksim’e yürüdü.
Gazetede çalışıyordum; katılamadım yürüyüşe.
Ama katılanlardan ve geçilen fotoğraflardan öğrendim ki, yüzlerce kişi ellerindeki Taraf gazetelerini havaya kaldırarak yürümüş.
Şaşırmadım.
Çünkü kırmızı ya da mavi bir eylem değildi bu.
Darbeye karşı ses çıkarmaya kararlı muhafazakarlar, aynı kararlılıktaki demokrat solcularla birlikte yürüyordu.
AKDER’den Lambda’ya, Yüzleşme Derneği’nden Amargi’ye, Sosyalist Demokrasi Partisi’nden Genç Siviller’e, Helsinki Yurttaşlar Derneği’nden Mazlum-Der’e, Küresel Eylem Grubu’ndan Barış Meclisi’ne geniş bir yelpaze yürüyordu.
Troçkistlerle muhafazakarlar, çevrecilerle eşcinseller, ana meselesi Kürt sorunu olanlarla feministler darbeye karşı ortak bir ses veriyordu.

    *  *  *

Ahmet Altan’ın da dün yazdığı gibi, muhafazakarlarla sol darbeye karşı ayrı ayrı direnemezler ama bu iki kesimin kuvvetli bir ittifakı darbeyi durdurabilir.
Ve bilin ki, Türkiye eğer bir gün gerçekten demokratik ve laik olacaksa, bir gün gerçekten bir hukuk devletine dönüşeceksek, bunu içselleştirmiş bir sivil anayasamız olacaksa bir gün, bu mavi ve kırmızı demokratların elbirliğiyle sağlanacak.
Neyse ki bu elbirliğinin işaretleri her geçen gün artıyor.
Ve neyse ki Ahmet Necdet Sezer haklı:
Bir türlü demokrat olamayan o zihniyetin, bu memlekette kendi dışında hiç kimseyle ortak payda bulacak hali kalmadı artık.

Bu haber 2,689 defa okundu.